Goodbye with a single yellow rose!

Θέμα: Goodbye with a single yellow rose! Παρ Ιουλ 11, 2008 5:49 am

When I awoke this mornin'
Imagine my surprise
On my pillow lay a single yellow rose
I smiled but when I read the card
The teardrops filled my eyes
It was the only way that you could say goodbye

Goodbye with a single yellow rose! 95494310

Goodbye with a single yellow rose! 95494310

You couldn't tell me to my face
That you had found another
And it never crossed my mind you'd be untrue
So today as I lay sleepin'
You left me here alone
And you said goodbye
With a single yellow rose

Did ya know that yellow roses mean you love someone forever
And did ya know they'd say forever I'll be true
Why did you have to go astray
Leave, and throw our love away
Why did you leave a single yellow rose

You couldn't tell me to my face
That you had found another
And it never crossed my mind you'd be untrue
So today as I lay sleepin'
You left me here alone

And you said goodbye with a single yellow rose

Yes you said goodbye with a single yellow rose

Admin Αριθμός μηνυμάτων : 8202 Registration date : 30/10/2007

Και κοίτα τι άλλο βρήκα... απίθανο...

Κίτρινο τριαντάφυλλο: εκφράζουν την ελευθερία και τη χαρά. Τα χαρίζουμε σε καποιον που πήρε πτυχίο, φεύγει για μακρινό ταξίδι ή μόλις χώρισε.

πηγή πληροφορίας

Ε, ας σου χαρίσω μερικά ακόμη:

Goodbye with a single yellow rose! Sunny-10

για να πιάσουν οι ευχές για το ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ!!!

Admin Αριθμός μηνυμάτων : 421 Registration date : 01/11/2007

Είναι πράγματι υπέροχα τα κίτρινα τριαντάφυλλα, μικροί ήλιοι πες, γεμάτοι φως. Από τον Καβάφη παραθέτω το ακόλουθο:

Παράθεση :: Eίναι οπτική απάτη αυτή η κορυφή; Eίναι άυλος σκηνογραφία καμωμένη διά να γελά τους ταλαιπώρους ταξειδιώτας; Tόσα είναι τα μνήματα εδώ ώστε κλίνω να το πιστεύσω, και όμως ομολογώ ότι βλέπω πραγματικώτατα σπιτάκια ―ολόκληρον μίαν μικράν κώμην― εκεί επάνω. Άσπρα σπιτάκια, ωραία και ήσυχα, σκεπασμένα με κίτρινα τριαντάφυλλα και με αγιόκλιμα, τριγυρισμένα με κήπους όπου κατοικούν όλαι αι ευωδίαι και όλα τα χρώματα.

Mήπως ο Έρως που πετά βιαστικός τρέχει εις την κορυφήν να εύρη τους αληθινούς του εραστάς ους δεν ετρόμαξε το ύψος του βουνού, τας αληθινάς του αγάπας αι οποίαι κατώρθωσαν να αναβούν, και ζουν τώρα ευτυχισμένοι εν τη ειρήνη της χλοεράς κώμης.

Mη ήτο σφάλμα της Aγάπης η αποτυχία; O δρόμος ίσως δεν ήτο πολύ δύσκολος, αλλά πολύ αδύνατος εκείνη. Kαι ο νέος εφάνη ανόητος, εφάνη δειλός. Aντί να την αφίνη να σύρεται επί των θάμνων και επί των λίθων δεν έπρεπε να την αρπάξη την Aγάπην του εις την αγκάλην και να την τρέξη μέχρι της κορυφής!

Άφροντις και άστατος, όσω η Aγάπη του επρόβαινεν έμενε μακράν αδιάφορος, και ουδ’ εγύριζε να ίδη πώς πηγαίνει. Mόνον ότε ελειποθύμει και εχάνετο, έτρεχε να την περιποιηθή με ανησυχίαν κούφην και εφήμερον. Eνόμιζε, φαίνεται, ο ελαφρός ότι η Aγάπη του είχεν ανεξάντλητον ζωτικότητα, και μόλις την συνέφερεν ολίγον την εγκατέλειπε και εκύτταζεν αλλού, ενώ εκείνη ήτο ακριβώς η στιγμή καθ’ ην έπρεπε να την υποστηρίζη, να την κρατή σφικτά, να την θερμαίνη, διά να μη λειποθυμήση πάλιν η πτωχή ασθενής.

Kαι τώρα όπου απέθανε καταβαίνει το βουνόν κλαίων πικρά, προσκόπτων εις τους πολλούς τάφους οι οποίοι κρύπτουν ομοίας συμφοράς, και ακούων τους ειρωνικούς ανέμους οι οποίοι σφυρίζουν τριγύρω του,

Eις βουνό Eγώ κι’ ο Έρως
κ’ η Aγάπη μου μαζί,
κι’ ο θεός Kαιρός ο γέρος
αναβαίναμε πεζοί.

H Aγάπη μου αποστούσε
εις τον δρόμον τον σκληρόν,
και ο Έρωτας περνούσε
βιαστικά με τον Kαιρόν.

Στάσου, λέγω, Έρωτά μου!
και μη τρέχετ’ εμπροστά.
H καλή συντρόφισσά μου,
η Aγάπη δεν βαστά.

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο στον επίσημο διαδικτυακό χώρο του Καβάφη. Όπως σημειώνεται εκεί το κείμενο είναι δημοσιευμένο με τα ακόλουθα στοιχεία:

Κ.Π. Καβάφης, Τα πεζά (1882;-1931), Φιλολογική επιμέλεια Mιχάλης Πιερής, Ίκαρος Εκδοτική Εταιρία, 2003

Αγιόκλημα και κίτρινα τριαντάφυλλα... Αυτά βλέπει ο ποιητής στον τόπο που περιγράφει. Σε έναν τόπο που προπέμπει στην αναζήτηση της αλήθειας... Σε έναν τόπο έρωτα και θανάτου.