Πράσινες στέγες και σκυλοστέγες

Εγκαινιάστηκε η πρώτη πράσινη στέγη της Αθήνας! Έτσι μας ενημερώνει το ΕΘΝΟΣONLINE, καλοσύνη του. Και η Αθήνα μας θα γίνει μια πράσινη πόλη. Το θέμα όμως είναι πως ο λαός μιλά και για πράσινα άλογα. Δε φταίω εγώ που το θυμήθηκα, ο συνειρμός από το χρώμα γαρ. Κι άλλος συνειρμός από τα άλογα... κάθε είδους άλογα. Καλές οι πρασινάδες στις στέγες πλην όμως τι θα γίνει πια με τις στέγες στη γειτονιά μας που αντί για πράσινο έχουν όλες και από ένα σκύλο;

Αν τολμήσεις να διαμαρτυρηθείς, βρίσκεσαι και κατηγορούμενος ως μη φιλόζωος. Είναι όμως έτσι; Είναι φιλοζωία να αφήνεις το ζωντανό στην ταράτσα με ήλιο και με βροχή, με καύσωνα και με παγωνιά;

Ένα αυτό και δεύτερο. Οι άλλοι γύρω σου τι χρωστάνε να απολαμβάνουν συναυλία όλο το 24ωρο; Γιατί τους σκύλους η φύση έτσι τους έκανε. Να γαυγίζουν. Και ειδικά αν δουν κάτι να κινείται στο δρόμο. Από μηχανάκι μέχρι γάτα. Εκεί όμως που γίνεται ο χαμός και γαυγίζουν όλα μαζί τα σκυλιά της γειτονιάς είναι άμα περάσει άλλος εκπρόσωπος της σκυλίσιας ράτσας... Δεν ξέρω να εξηγήσω γιατί τότε γαυγίζουν τόσο πολύ, ξέρω μόνο να σας πω τι νιώθω. Απέραντη θλίψη. Γιατί βλέπω τους σκύλους της ταράτσας σαν φυλακισμένους στη στέγη της φυλακής που ξεσηκώνονται και διεκδικούν τα δικαιώματά τους. Και κυρίως το μεγαλύτερο για ένα ζώο. Την ελευθερία!

Υπάρχει και η άλλη άποψη... Πάντα να σκέφτεσαι και την άλλη άποψη. Μια πόλη που ζωντανεύει από φυσικούς ήχους και δεν έχει μόνο το βουητό των αυτοκινήτων...

Εγώ θα έλεγα να γίνει μάλιστα ένας συνδυασμός. Πράσινες στέγες που θα φιλοξενούν και διάφορα ζώα. Ένα πραγματικό δάσος πάνω από την πόλη. Με τα φυτά του και με τα ζωντανά του. Να μην περιοριστούμε δηλαδή στα σκυλάκια. Αλλά να αποκτήσει κάθε ταράτσα και ένα μίνι ζωολογικό κήπο.

Και μιλάω σοβαρά. Αλλά και σοβαρά να το πάρουν και οι άνθρωποι. Να υπάρχει δηλαδή υπεύθυνη υπηρεσία που να ελέγχει τους όρους υγιεινής και όχι ο καθένας αυθαίρετα να βάζει ό,τι ζώα να είναι και με όποιες συνθήκες.

Το φαντάζεσαι καλή μου τι ονειρεμένη πόλη θα γινόταν έτσι; Άσε που και η ίδια η φύση θα μεριμνήσει με τους ιπτάμενους φίλους μας που είναι βέβαιο ότι θα αυξηθούν αν οι στέγες μας πρασινίσουν!

Θα συμφωνήσω με τον Ηρακλή. Κάθε ταράτσα και ένα πάρκο. Αν το αντέχει μάλιστα η τσέπη, να μπαίνει και πισίνα!!!

Για το χειμώνα μια καλή πρόβλεψη είναι να υπάρχει και δυνατότητα να μετατρέπεται σε θερμοκήπιο.

Μακάρι στο εγγύς μέλλον να γίνουν όλα αυτά υποχρεωτικά για τις νέες πολυκατοικίες, όπως έγινε το φυσικό αέριο. Εκεί που κάποτε στις παλιές πολυκατοικίες ήταν στα ουκ άνευ τα πλυσταριά στην ταράτσα και έβγαινε η καθεμιά και άπλωνε τη μπουγάδα, να απλώνονται τώρα ανθισμένα παρτέρια και βαθύσκιωτες αλέες... Οι μηχανικοί του μέλλοντος θα βρουν και λύσεις για μετάβαση από ταράτσα σε ταράτσα. Θα είναι φοβερά διασκεδαστικό.