Περνά το Φυσικό αέριο, τραβάει και το καζανάκι!

Αυτή την εικόνα αντίκρυσα όταν γύρισα το μεσημέρι από τη δουλειά...

Παρά τους τόνους νερούς που από την απροσεξία τους χάθηκε στο δρόμο, όταν ήρθε η ώρα να ντυθούν και να πάνε για τα σπίτια τους τα καλόπαιδα, προσέφυγαν στην καλοσύνη των γειτόνων για λίγο νεράκι... Να είναι καλά και η ΕΥΔΑΠ, το ξαναλέω, που ήρθε σύντομα, για να μπορούν οι εργάτες των έργων του Φυσικού Αερίου να πλυθούν και να ξεδιψάσουν:

Σήμερα αποφάσισα και ρώτησα έναν από τους εργάτες αν έχουν κάποια χημική τουαλέτα για τις ανάγκες τους.

- Στην παρακάτω οικοδομή, μου είπε, έχει.

Μα εγώ δε ρώτησα τι κάνει ο εργολάβος της κάθε νεοναγειρόμενης οικοδομής στη γειτονιά αλλά ο εργολάβος που εκτελεί τα έργα του Φυσικού Αερίου... Και πώς αντιμετωπίζονται αυτοί οι φουκαράδες οι εργάτες που από τη γλώσσα που άκουσα να μιλάνε οι περισσότεροι είναι αλλοδαποί. Άνθρωποι όμως. Και με όλες τις φυσιολογικές ανάγκες. Όχι μόνο πλύθηκαν επιμελώς όταν ο γείτονας τους έδωσε νερό:

Κανονικό ντουζ δηλαδή στη μέση του δρόμου. Ούτε σε χώρα του τρίτου κόσμου να ήμασταν...

Όχι μόνο, λέω, πλύθηκαν επιμελώς, έφτιαξαν στο τέλος και τη χωριστρούλα τους:


Κύριοι με τα όλα τους. Δεν μπορούμε να πούμε κουβέντα. Μόνο για τους υπεύθυνους του έργου είναι τα παράπονα που μας αναγκάζουν να βλέπουμε τέτοιες σκηνές και να αναρωτιόμαστε σε ποια ήπειρο ζούμε... και σε ποια εποχή...

Βέβαια, και όπως αναφέραμε και παραπάνω, ο πολιτισμός μας δεν κινδυνεύει μόνο από το καθεστώς που εκτελούνται οι εργασίες του φυσικού αερίου. Μια χαρά τα καταφέρνουμε και μόνοι μας:



Η σκηνή λίγη ώρα μετά από όσα συνέβησαν με τους εργάτες του φυσικού αερίου και λίγα μέτρα από το σημείο που πλύθηκαν.

Σε πρώτο πλάνο το παρκάκι της γειτονιάς. Μόνο που από χρόνια έχει μετατραπεί σε σκουπιδότοπο της γειτονιάς με τους τρεις κάδους που βρίσκονται εκεί. Ένας για τα κανονικά σκουπίδια και δύο για την ανακύκλωση.

Για δείτε όμως τι συμβαίνει... Ο κανονικός κάδος χάσκει ανοιχτός και παρότι μισογεμάτος, ο διπλανός της ανακύκλωσης είναι τίγκα στη σακούλα και όχι με ανακυκλώσιμα υλικά. Επιπλέον κάποιες σακούλες είναι έξω τελείως από τους κάδους. Όπως έξω από τους κάδους και μέσα στο παρκάκι βρίσκονται διάφορα ετερόκλητα αντικείμενα. Αν και η φωταγραφία λήφθηκε χτες, το σκηνικό είναι ακριβώς το ίδιο μέχρι απόψε. Κανείς δεν πέρασε και δε νοιάστηκε από την υπηρεσία καθαριότητας να βάλει μια τάξη στο απαράδεκτο φαινόμενο.

Ταυτόχρονα, πίσω από τους κάδους, εξελίσσεται μια άλλη σκηνή απείρου κάλλους. Κάποια φιλόζωη της γειτονιάς έχει βγάλει βόλτα το σκύλο της. Κρατά στα χέρια το λουράκι και το ζώο το έχει αμολύσει στην οικοδομή... Είναι η ίδια οικοδομή που διαθέτει τη χημική τουαλέτα για τους εργάτες της και τους εργάτες του φυσικού αερίου αλλά κατά πως φαίνεται η οικοδομή αυτή εξυπηρετεί και τις ανάγκες των ζώων της γειτονιάς.

Ο σκύλος περιποιείται την άμμο της οικοδομής και η φιλόζωη κυρία με το λουράκι πάντα στο χέρι και όχι στο λαιμό του σκύλου όπως λένε οι σχετικοί κανονισμοί, κάνει πως διαβάζει την ανακοίνωση για τα διαμερίσματα.

Ο σκύλος αργεί να τελειώσει και η φιλόζωη κυρία περιμένει υπομονετικά...

Το σκυλί επιτέλους τελείωσε με το "πότισμα" της άμμου. Ώρα να συνεχίσουν τη βόλτα τους... Έχει και άλλες οικοδομές η γειτονιά!!!

Τώρα μπορεί να του φορέσει και το λουράκι. Να είναι εντάξει και με το νόμο περί κατοικιδίων!

Αχ... Αυτός είναι βρε ο πολιτισμός μας; Και με πονάει περισσότερο που πρόκειται για το ίδιο γιαπί που λίγο καιρό πριν μας πρόσφερε δωρεάν μια υπέροχη συναυλία με πολυφωνικά τραγούδια της πατρίδας των εργατών, της Αλβανίας. Εκείνοι με μουσική και τραγούδια κι εμείς; Να περνάμε με τα κατοικίδια και να "ποτίζουμε" τα οικοδομικά υλικά...

Μερικές ώρες αργότερα, άλλη κυρία της γειτονιάς, ενοχλημένη από τη σκόνη που άφησαν πίσω τους τα συνεργεία του φυσικού αερίου, βούτηξε το λάστιχο - διατί άραγε το έχουμε το νεράκι;;; - και όρμησε να απομακρύνει τη σκόνη. Σημειώνω την ώρα: 7.19...

Αφού τελείωσε τη δική της πλευρά του δρόμου, προχώρησε και απέναντι. Α, είμαστε πολύ πολιτισμένοι εμείς σ' αυτή τη γειτονιά. Και βασικά αγαπούμε την καθαριότητα! Η σκόνη δεν έχει καμία δουλειά εδώ και οφείλει να μετακομίσει στην παρακάτω γειτονιά μαζί με τα ποτάμια του νερού που ρέουν στην κατηφόρα.

Στράφηκε μετά στα ρείθρα. Και ρίξε νερό... Πλην φευ. Αντί να καθαρίσει η άσφαλτος, γέμισε ο τόπος λάσπη.

Στο μεταξύ φτάνει και κάποιο αυτοκίνητο που παρκάρει. Η κυρία όμως επιμένει να καθαρίσει τη σκόνη. Άσχετο αν πιτσιλάει τη λάσπη στα παρκαρισμένα αυτοκίνητα...

Νύχτωσε πια αλλά αυτή εκεί... Κυνηγάει με το νερό τη σκόνη ακόμη και κάτω από τα αυτοκίνητα!

Και σαν να μην έφτανε το ένα λάστιχο, εμφανίζεται και βοηθός στην καθαριότητα... Βρε παιδιά! Για τη λειψυδρία που μαστίζει τον πλανήτη λέξη δεν έχετε ακούσει; Για τα παιδιά που πεθαίνουν κάθε μέρα γιατί στερούνται το πολύτιμο αγαθό που λέγεται νερό; Για τους υδάτινους πόρους της χώρας μας που συνεχώς φτωχαίνουν σε αποθέματα; Πώς το σκορπάτε έτσι το νεράκι; Μα την αλήθεια, η μόνη τιμωρία που νομίζω πως θα απέφερε καρπούς, θα ήταν για όποιον το σπαταλά χωρίς λόγο, να τον βάζουν να κουβαλήσει έστω και ένα παγούρι οδικώς από το Μόρνο ως την Αθήνα. Να δούμε αν μετά θα ξαναέκανε τα ίδια...

Και να πεις πως είχε τουλάχιστον αποτέλεσμα όλη αυτή η σπατάλη νερού; Για είκοσι και πλέον λεπτά έτρεχε το λάστιχο και στο τέλος και το δεύτερο λάστιχο και το μόνο αποτέλεσμα ήταν να γεμίσει η γειτονιά λάσπες...

Κι αναρωτιέμαι... Όταν χτες κλαιγόμασταν για τη ζημιά στον αγωγό της ΕΥΔΑΠ, το εννοούσαμε πως πονάμε για το νερό; Όσο πονάμε το πρόγραμμα ανακύκλωσης... Και όσο παριστάνουμε τους φιλόζωους. Κατά τα άλλα αναβαθμιζόμαστε. Θα αποκτήσουμε οσονούπω και φυσικόν αέριον. Πολιτισμός παιδί μου, πολιτισμός. Και απέ... τράβα και το καζανάκι!

Το πρόστιμο για άσκοπη χρήση νερού μπορεί να φθάσει τα 400 Ευρώ!

Λίγα λόγια απο τον σταγονούλη!