Ατυχήματα στη θάλασσα; Άλλο τίποτα...

Μπορεί να μην τα προβάλλουν όλα και όσο θα έπρεπε, μα τα ναυτικά ατυχήματα είναι και πολλά και καθημερινά. Μόλις σήμερα το πρωί έκανα ένα μικρό σερφάρισμα στις ναυτικές ειδήσεις που δημοσιεύουμε μέσω google στις Καπετάνισσες και έπεσα σε δελτίο τύπου του ΥΕΝ της περασμένης βδομάδας με ... πλούσια ύλη.

Προσαράξεις, πτώση ανθρώπου στη θάλασσα, πνιγμός λουόμενου... Και μεταξύ των άλλων υπήρχαν και συλλήψεις λαθρομεταναστών. Αυτό πια και αν είναι καθημερινό φαινόμενο στις ελληνικές θάλασσες.

Η προσάραξη αφορά το Φ/Γ «ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΣΙ» Ν.Π. 11046, με 10μελές πλήρωμα, οι οποίοι είναι όλοι καλά στην υγεία τους όπως αναφέρεται στο δελτίο τύπου του ΥΕΝ. Φαίνεται το έχει λίγο και το όνομα... Οι Θεόφιλοι είτε σε φορτηγά είτε και σε επιβατηγά το έχουν στη μοίρα τους να "κάθονται" πάνω σε βραχονησίδες. Να το προσέξετε παρακαλώ αυτό αν ποτέ σας ζητήσουν να βαφτίσετε πλεούμενο. Θεόφιλος και θάλασσα αποτελούν κακό συνδυασμό και αυτό δεν αφορά μόνο τα καράβια... Πώς τώρα εγώ με πατέρα Θεόφιλο κατάφερα να αγαπήσω τόσο πολύ τη θάλασσα, είναι απορίας άξιο.

Και για να σοβαρευτούμε. Σε μία χώρα σαν τη δική μας που έχει τεράστια ναυτική παράδοση, κάτι νομίζω πρέπει να γίνει για να περιοριστούν τα ατυχήματα στη θάλασσα. Όχι μόνο των καραβιών αλλά και εκείνα που αφορούν πνιγμούς ανθρώπων. Δεκάδες ήταν και το φετινό καλοκαίρι οι πνιγμοί. Φταίει που οι άνθρωποι δεν ξέρουν καλό κολύμπι; Που δεν υπάρχει ενημέρωση για τους κινδύνους της θάλασσας; Που δεν είναι οργανωμένες οι παραλίες με ειδικές ομάδες ναυαγοσωστικής; Ειδικά το τελευταίο νομίζω πως πρέπει να το προσέξουμε ιδιαίτερα. Ελάχιστες παραλίες διαθέτουν ναυαγοσώστες ακόμη και στην Αττική που κολυμπούν χιλιάδες άνθρωποι.

Είναι πραγματικά κρίμα. Όταν μάλιστα οι νέοι μας λατρεύουν τη θάλασσα και όταν η ανεργία των νέων έχει αγγίξει το κόκκινο. Το επόμενο καλοκαίρι ας το δουν αυτό οι αρμόδιοι και ας πάρουν τα μέτρα τους. Να μειώσουμε όσο περισσότερο γίνεται τα ατυχήματα στη θάλασσα που δε μας τιμούν καθόλου και πλήττουν τη φήμη της χώρας ως στενά δεμένης με το υγρό στοιχείο.

Με την ευκαιρία θα παραπέμψω σε σχετικές δημοσιεύσεις στις ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ:

ΠΝΙΓΜΟΣ ΠΡΩΤΕΣ ΒΟΗΘΕΙΕΣ

ΒΙΝΤΕΟ ΤΕΧΝΗΤΗ ΑΝΑΠΝΟΗ


Τουλάχιστον ας φροντίσουμε ατομικά να συμβάλλουμε στην αντιμετώπιση του προβλήματος...

Ο έρωτας για τα καράβια δεν πρέπει να μας κάνει να ξεχνάμε και αυτή τη δυσάρεστη όψη... τα ατυχήματα και τις καταστροφές.

Κι άκουγα προχτές έναν πολιτικό να δηλώνει βαρύγδουπα πως δεν τρομάζει μπρος σε τίποτε και πως δεν έμαθε να φοβάται τα δύσκολα και άλλα μεγάλα και παχιά λόγια σαν αυτά που η προεκλογική περίοδος πάντα ευνοεί...

Μόνο τα χριστιανόπουλα που δε μας τραγούδησε:

Τα χριστιανόπουλα θα πάνε με χαρά
να πούνε μήνυμα που φέρνει τη χαρά.
Η γη γονάτισε και δεν αντέχει πια
το κύμα θέριεψε και σπάσαν τα κουπιά!

Τίποτε εμάς δε μας τρομάζει
ούτε η μπόρα ούτε το χαλάζι.
Έχουμε μαζί μας το Χριστό,
σύντροφο χαράς, πατέρα κι αδερφό.

Εμπρός με μια πνοή, μας περιμένει η γη!!!

Αυτά τα λέγαμε κι εμείς. Όταν ακόμη ήμασταν παιδιά και από κίνδυνο δε γνωρίζαμε. Γιατί μόνο τα παιδιά, οι τρελοί και οι μεθυσμένοι δεν υπολογίζουν τον κίνδυνο αφού δεν έχουν και την ικανότητα να τον υπολογίσουν και να μαντέψουν τις πιθανές συνέπειες.

Έτσι και ο πολιτικός αυτός... Που του γέμισε το μυαλό πως θα καθίσει επιτέλους στη μεγάλη καρέκλα της εξουσίας. Και δεν καταλαβαίνει μέσα στην πρεμούρα του πως τέτοιες καρέκλες είναι στρωμένες με καρφιά και όχι με πουπουλένια μαξιλάρια.

Αλίμονο όμως και στους πολιτικούς όπως και στους καπεταναίους που τους γεμίζει το μυαλό μια ειδυλλιακή εικόνα ευωχίας και καλοπέρασης και λησμονούν ότι η πραγματικότητα απέχει πολύ από το ΠΑΝΤΑ ΜΠΟΥΝΑΤΣΕΣ...

Τόσο λοιπόν στους αγαπημένους μου ναυτικούς όσο και στον άμυαλο πολιτικό που με τρόμαξε προχτές με την αβάσταχτη ελαφρότητά του, αφιερώνω αυτό το βίντεο...

Και είθε να μη χρειαστεί μετεκλογικά να θυμηθώ και πάλι τις εικόνες της καταστροφής που περιλαμβάνει!

Δείτε μετά και το επόμενο βίντεο:


Για να εμπεδώσετε αυτά που είπα παραπάνω...

Ο κίνδυνος μπορεί να είναι μπροστά μας μερικές φορές αλλά νους ορά και νους ακούει... Κι όταν απουσιάζει το μυαλό τραβάμε ντουγρού καταπάνω του.

Τα συγνώμη λάθος φυσικά δεν αρκούν για να διορθώσουν το κακό.

Κι εμείς που σε λίγες μέρες θα κλειστούμε στο παραβάν για να εκλέξουμε νέα κυβέρνηση, ας τα έχουμε κατά νου όλα τούτα...

Όπως και ο ναυτικός που μπορεί να μη ρωτά τι ζώδιο είναι ο καπετάνιος του αλλά αν τον δει απερίσκεπτα να φέρνεται το καλύτερο που έχει να κάνει είναι στο πρώτο λιμάνι να ξεμπαρκάρει.

Αλλιώς θα είναι άξιος της μοίρας του...

Εμείς βεβαίως εδώ στη στεριά δεν έχουμε τέτοια επιλογή. Μπορούμε όμως και πρέπει να σκεφτούμε σοβαρά σε ποιον καπετάνιο θα εμπιστευτούμε το τιμόνι της χώρας.

Και το λέω αυτό ειδικά για τα νέα παιδιά που τελευταία προσπαθούν να τα πείσουν πως δεν αξίζει να χαλαλίσεις τη μέρα σου για να πας να ψηφίσεις. Όχι!!!

Όπως το καράβι δεν πάει χωρίς καπετάνιο, έτσι και η χώρα χρειάζεται κυβερνήτη. Πρέπει και οφείλουμε όλοι να παίρνουμε μέρος στην εκλογή του. Και μάλιστα με αυξημένη σοβαρότητα.

Διότι αν ένα καράβι χαθεί, θα πάνε φούντο 30 - 40 άνθρωποι. Αν όμως η χώρα μας βουλιάξει, τότε καταστρεφόμαστε εκατομμύρια άνθρωποι.