Είναι καιρός πια αν αγαπάμε αυτόν τον τόπο, αν πραγματικά μας ενδιαφέρει αυτός ο τόπος, να κάνουμε κάτι γι' αυτόν. Μουσεία μιάς πολύτιμης κληρονομιάς γύρω μας. Ξοδέψαμε όλο το χρυσάφι από τις τσέπες μας και μας μείναν τα ρινίσματα. Δε λέω, λαμπρά αλλά λίγα. Κουρασμένοι πιά απλώνουμε τα μάτια μας στις προθήκες των Μουσείων χωρίς να οραματιζόμαστε το μέλλον. Καμαρώνουμε για το παρελθόν αδιαφορώντας για το παρόν. Και χρησιμοποιούμε τον Παρθενώνα σαν ταφόπλακα στην Ελλάδα που πέθανε. Περάστε κόσμε, εδώ ήσαν οι Έλληνες. Αλήθεια, σας αρέσει; Πολλά ορυχεία έχουμε ακόμα, πολύ χρυσό μέσα μας αλλά θέλει κόπο για να βγει. Είμαστε έτοιμοι ή όχι; Nαι, χρειάζεται να κάνουμε μία επανάσταση. Και πάνω απ' όλα ενάντια στον εαυτό μας. Αυτόν τον εαυτό που σέρνεται ανάμεσα σε Μουσεία και Hondos Center. Αυτόν που κοιτάει αδιάφορα τα βουνά να καίγονται λέγοντας, τί κρίμα !
Τι κρίμα που είμαστε παθητικοί θεατές, μιμητές του θανάτου και λάτρεις των γραφείων τελετών. Κάποιοι ύψωσαν φλόγες εδώ και εμείς ... αναζητάμε στα ηλεκτρομάγαζα οικονομικούς λαμπτήρες για τα σπίτια μας. Πολύ σκοτεινά τα σπίτια μας κι ακριβό το φως που θα τα φωτίσει. Αλλά ποιός αντέχει τον Καύκασο και το δέσιμο; Ποιός αντέχει να πονεί το συκώτι του για το καλό της Ανθρωπότητας; Ωχ βρε αδερφέ, άλλωστε γύρω μας στα χασάπικα της γειτονιάς μας πολλές συκωταριές αμνοεριφίων κρέμονταi. Kαι εμείς τί; Πρόβατα είμαστε. Ως πότε όμως;
Ας ρίξουμε τα τείχη για να περάσει ο καινούργιος αέρας του πολιτισμού. θέλει δουλειά, το ξέρω, μα μπορούμε. Φοβάστε μη μείνουμε λίγοι απ' αυτή την έξοδο; Τότε πείτε στους Ελεύθερους Πολιορκημένους να ξαναμπούνε μεσ' το Μεσολόγγι γιατί ήταν άδικος ο κόπος για την Ελευθερία.
Θέμα: ΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΙΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ 
Παρ Οκτ 24, 2008 1:10 am