Η γοητεία του αυγολέμονου!

Γενέθλια σήμερα του HOMA EDUCANDUS. Και δεν μπορούμε να ξεχάσουμε πως σαν ήρθαν μήνες "δίσεκτοι" και μέρες οργισμένες... κάναμε ακριβώς το ίδιο με τότε που το αληθινό καράβι μας είχε πέσει σε τυφώνα. Κατεβήκαμε στην κουζίνα και το ρίξαμε στο μαγείρεμα. Τουλάχιστον να πάμε χορτασμένοι.

Εκεί και τότε σας θυμίζω πως το κακό ξορκίσαμε με ένα αυγολέμονο. Το ίδιο ακριβώς αποφασίσαμε και σήμερα να ανεβάσουμε. Συμβολικά και σημειολογικά...

Κατ' αρχάς προμηθευόμαστε το κρεατικό ή το ψαρικό. Εμείς σαν ναυτικοί προτιμήσαμε φυσικά το δεύτερο. Ένα κομμάτι βακαλάο από τα ψυγεία του διπλανού σούπερ μάρκετ. (Αννούλα, υπόσχομαι να έρθω κάποτε μόνιμα προς Εύβοια μεριά... θα αγοράσουμε εκείνη τη φάρμα που ονειρευόμαστε, και μόνο φρέσκο ψαράκι θα τρώμε. Προς το παρόν πάντως ο μισθός δεν επιτρέπει τέτοιες κραιπάλες!)

Βάζουμε το ψαράκι μας (το κατεψυγμένο μας ψαράκι) σε μία λεκανίτσα με νερό να ξεπαγώσει:



Παράλληλα βάζουμε μπροστά την ετοιμασία των λαχανικών:

ΠΑΤΑΤΕΣ
ΣΕΛΙΝΟ (προτιμήσαμε σέλερι που είναι πιο γλυκό)
ΚΑΡΟΤΑ
ΚΡΕΜΜΥΔΙ

Τα καθαρίζουμε και τα πλένουμε καλά καλά. Πλένουμε και το ψάρι μας και κόβουμε τις άκρες... Δυο μικρές φετούλες ίσα ίσα για λόγους υγιεινής.


Όση ώρα ετοιμάζουμε τα υλικά μας, βάζουμε την κατσαρόλα με νερό κατά τα τρία τέταρτα γεμάτη να βράσει. Όταν πάρει βράση το νερό, ρίχνουμε λίγο αλάτι και ...

Από το ταψάκι που έχουμε συγκεντρώσει όλα τα υλικά παίρνουμε τα καρότα και τα ρίχνουμε στην κατσαρόλα. Εκτός από ένα που θα το κρατήσουμε για να το τρίψουμε.

Ψιλοκόβουμε το σέλερι (σέλινο είναι αυτό) και ρίχνουμε επίσης στην κατσαρόλα και το ίδιο κάνουμε με το κρεμμύδι.

Μετά από δέκα λεπτά ρίχνουμε και τις πατάτες.

Τρίβουμε στο μεταξύ στον τρίφτη το καρότο που κρατήσαμε και το ρίχνουμε και αυτό. Θα βοηθήσει τη σουπίτσα μας να πάρει ένα ωραίο χρώμα αλλά και περισσότερο άρωμα.

Δέκα λεπτά μετά τις πατάτες θα ρίξουμε στην κατσαρόλα και το βακαλάο... Θέλει δέκα λεπτά περίπου για να βράσει. Μην τον ξεχάσετε εκεί μέσα και αρχίσει να διαλύεται! Μόλις περάσουν λοιπόν τα δέκα λεπτά, παίρνετε την πιρούνα και βγάζετε σε ταψάκι το ψάρι και τις πατάτες. (Οι πατάτες θέλουν περίπου είκοσι λεπτά βράσιμο, όχι λιγότερο... αλλά όχι και περισσότερο από είκοσι πέντε ακόμη και αν είναι αρκετά μεγάλες.)

Οχ... ξεχάσαμε το κρεμμύδι. Αυτό το ρίχνουμε μαζί με το σέλινο κομμένο σε ροδέλες.... Και το αφήνουμε στην κατσαρόλα. Στο ταψάκι θα βγουν μόνο όσα βλέπετε στη φωτογραφία. Το ψάρι, οι πατάτες και τα καρότα.


Στο μεταξύ έχουμε μετρήσει ρύζι... Για μισή κατσαρόλα νερό σαν τη δική μας, θα μετρήσετε 15 κουταλιές της σούπας ρύζι. Το πλένετε καλά και το σουρώνετε σε σουρωτήρι.

Πλένετε επίσης δυο λεμόνια και τα στύβετε καθώς και δυο αυγά.


Παίρνετε το λάδι στη συνέχεια και ρίχνετε στην κατσαρόλα περίπου τρία τέταρτα του ποτηριού του κρασιού. Προσθέστε αν θέλετε και λίγο ακόμη αλατάκι. (στην κατσαρόλα... που βράζει... )

Ρίχνουμε στην κατσαρόλα το ρύζι και ανακατεύουμε.

Στο μεταξύ βάζουμε μπρος το περίφημο αυγολέμονο... Βασικά μυστικά για ένα καλό αυγολέμονο είναι οι κινήσεις σας να έχουν ρυθμό μουσικής. Οπότε ανοίγετε το ραδιόφωνο, βρίσκετε ένα σταθμό με μουσικούλα και ακολουθείτε το τραγούδι...

Άλλο μυστικό είναι τα αυγά... Να έχουν πάρει θερμοκρασία περιβάλλοντος, όχι παγωμένα από το ψυγείο.

Θυμίζω ότι έχουμε στύψει τα λεμόνια μας και έχουμε έτοιμο δίπλα μας το χυμό. Επίσης έχουμε δίπλα μας έτοιμη μια βαθιά κουτάλα. Θυμηθείτε ότι από την ώρα που θα αρχίσει η παρασκευή του αυγολέμονου, δεν πρέπει να σταματήσει καθόλου το χτύπημα. Γι' αυτό όλα πρέπει να είναι δίπλα σας. Και εσείς δίπλα στην κατσαρόλα όπου και είναι ο τελικός προορισμός του αυγολέμονου.

Το χτύπημα το αρχίζετε μόλις βράσει το ρύζι. Δέκα λεπτά περίπου... Κατεβάζετε τότε την κατσαρόλα από τη φωτιά για να πέσει η θερμοκρασία του ζωμού και αρχίζετε το χτύπημα των αυγών!

Σπάμε τα δυο αυγά σε μία λεκανίτσα στρογγυλή. Παίρνουμε το σύρμα και αρχίζουμε με ρυθμό το χτύπημα. Η μαμά μου λέει πως το καλό αυγολέμονο θέλει ξεχωριστό χτύπημα τους κρόκους και ξεχωριστό το ασπράδι. Λεπτομέρειες... Μια χαρά γίνεται και με χτύπημα ολόκληρων των αυγών. (Προσοχή, όχι τα τσόφλια μέσα!!!)

Χτυπάμε, χτυπάμε και όταν το μίγμα γίνει αφράτο, περίπου τρία λεπτά είναι αρκετά... παίρνουμε το χυμό του λεμονιού και αρχίζουμε να το ρίχνουμε σιγά σιγά! Και ξαναλέω: Σιγά σιγά. Να το πω πάλι; Σιγά σιγά και λίγο λίγο αλλά σε συνεχή ροή.

Αυτά με το ένα χέρι... Με το άλλο συνεχίζετε ακάθεκτοι το χτύπημα των αυγών. Δε σταματάμε καθόλου το χτύπημα, το είπαμε.

Και τώρα αρχίζουν τα δύσκολα... Να αναμίξετε το αυγολέμονο με το ζωμό της σούπας. Εδώ χρειάζεται τεχνική για να μην κόψει το αυγό. Θέμα χημείας είναι αυτό και έτσι να το σκεφθείτε. Δεν πρέπει η πρωτεΐνη να ζεσταθεί απότομα. Θέλει σιγά σιγά και με ρυθμό...


Παίρνουμε ζωμό από την κατσαρόλα (που θυμίζω ότι έχουμε κατεβάσει από το μάτι) και ρίχνουμε λίγο λίγο στο αυγολέμονο. Φυσικά χτυπάμε συνεχώς το μίγμα με το σύρμα. Και με ρυθμό...

Προσπαθούμε όσο γίνεται να ρίχνουμε μόνο ζωμό. Αλλά δε θα χαλάσει ο κόσμος αν πέσει και λίγο ρύζι και κανένα σελινάκι...

Θα ρίξουμε τουλάχιστον τέσσερις κουτάλες ζωμό. Όσο περισσότερο, τόσο καλύτερα...

Όταν πια βαρεθούμε αυτή τη δουλειά... ρίχνουμε το μίγμα στην κατσαρόλα. Προσοχή... Σιγά σιγά και πάλι και ανακατεύοντας τώρα με κουτάλα το ζωμό της κατσαρόλας.

Ανεβάζουμε επιτέλους την κατσαρόλα στη φωτιά. Και συνεχίζουμε το ανακάτεμα.




Πάντα με ρυθμό. Και μέχρι να πάρει βράση η σούπα. Μόλις δούμε να βράζει, περιμένουμε και ένα λεπτό και την κατεβάζουμε οριστικά από την εστία.

Η σούπα μας είναι έτοιμη!!!

Και τώρα ώρα να τη στολίσουμε! Παίρνουμε υλικά από το ταψάκι και μπόλικη φαντασία και ιδού το αποτέλεσμα:


Προσθέστε επίσης πιπέρι! Απαραιτήτως. Και αλατάκι κατά βούληση. Η μαμά μου βάζει πάντα και λίγο λεμόνι στο τραπέζι... Σε κάποιους αρέσουν τα ξινά!

Καλή μας όρεξη!!!

Δανάη, πραγματικά ωραίο θέμα. Κι όχι μόνο θέμα και θέαμα και γεύση. Γενικά το αυγολέμονο δίνει έναυσμα για πολλές γευστικές απολαύσεις. Και όντως το μυστικό είναι να μη σου κόψει. Γιατί στις μέρες μας πολλοί προσπαθούν να μαγειρέψουν αλλά τους κόβει η σούπα.
Και φαίνεται πως καταλήγουν να τρώνε γουρουνοπούλες και κοκορέτσια σε γνωστά εστιατόρια στο Μοναστηράκι. Κι αυτό γιατί ; ... γιατί άλλο η πολιτική κι άλλο η πολιτική κουζίνα. Και το άσχημο είναι ότι είναι μονοφαγάδες κι άντε να δώσουνε τίποτα στον ταχυδρόμο που θα τους φέρει κανένα μήνυμα. Αλλά Δανάη μου, όπως λέει και ο λαϊκός αοιδός "μα τι γράμμα να σου στείλω με τι λόγια να στο πω μ'όση δύναμη μου μένει σου φωνάζω σ'αγαπώ"...
Μα τι γράμμα να τους στείλουμε και πώς να τους αγαπήσουμε ;
Το πολύ-πολύ να τους κάνουμε δώρο κανένα τσελεμεντέ για να αρχίσουν απ' τα εύκολα, π.χ. αυγολέμονο και ύστερα ν'ασχοληθούνε με τα πολιτικομαγειρέματα. Γιατί όπως το πάνε, θα τους πάρουνε με τ' αυγά και με τα λεμόνια κι άντε να βρούνε ταχυδρόμο να τους πηγαίνει χαρτομάντηλα. Μόνοι τους θα κάθονται και θα κλαίνε για τη σούπα και θα τραγουδάνε "τα γαλάζια σου γράμματα κάθομαι και διαβάζω και με πιάνουν τα κλάματα καθώς πίσω κοιτάζω...".
Ευτυχώς που στο Άγιο Όρος υπάρχουνε θέσεις κενές που λέει κι ο Βασίλης και θα βρουν τις θέσεις τους γιατί με τα μούσια που μας πουλάνε τουλάχιστον κάνουν για καλόγεροι. Για όποιον θέλει μπορεί ν' αλλάξει το πρώτο α στη θέση καλόγεροι, με ο. Και βοήθειά μας. Και το Πάσχα μαγειρίτσα αυγολέμονο και Καλή Ανάαταση απ' αυτούς.