Αχ Αννούλα του ... Ευβοϊκού...

Γιορτάζει η Άννα σήμερα. Η καλύτερη φίλη μου. Η αδερφή μου πες.

Χιλιάδες οι ευχές και με όλη μου την αγάπη. Όχι μόνο για τη φιλία μας μα και γιατί το αξίζει. Η Άννα, η καπετάνισσα. Που αν κάποτε έγραφα ένα βιβλίο, τη ζωή της θα ήθελα να παρουσιάσω. Τα βάσανα και τους καημούς. Και τη λεβεντιά της. Παλικάρι πάντα. Σε όλους τους καιρούς.

Τις καλύτερες ευχές για την Άννα μας.

Εχ, και να ήμασταν τώρα κατά Στενή μεριά. Να βρέξουμε τις ευχές με κρασάκι...

Έστω και καθυστερημένα, αφήνω και τις δικές μου ευχές.

(Λένε πως η γιορτή κρατά 40 μέρες, οπότε και οι ευχές ισχύουν και πολύ περισσότερο η ιδέα του Νέμου για τη Στενή. Πότε θα το κανονίσουμε; )

Κι ένα δωράκι για την Αννούλα:

Σαράντα; Ωραία, με βολεύει.

Άννα μου, πολύχρονη και να σε χαιρόμαστε.

Πολλά φιλιά στις κορούλες σου.