Αφιερωμένο στην αγαπητή παιδαγωγό Κυρία Μαρία Λαμπρίδου και τον αγώνα της για την αλήθεια.
(Απόσπασμα από το κεφάλαιο «Ο Όμηρος στη Ρώμη» του ανέκδοτου ημιτελούς βιβλίου του Δημήτρη Λιαντίνη «ΠΕΛΑΓΟΣ ΑΝΘΟΥΝ».
Η επιλογή του συγκεκριμένου αποσπάσματος για αφιέρωμα δεν έγινε τυχαία.
Στα μάτια του Οδυσσέα, που περιπλανιέται αλλά δεν πλανάται, μοίρα είναι ο όμαιμος δεσμός του κορμιού μας με τους όρους, που κυβερνούν τις λειτουργίες στο βαθύ εργαστήρι της φύσης. Ηγεμονεύοντας το δρόμο που ανεβάζει στην επιφάνεια το αθάνατο έργο της.
Απειλητικά τα μαύρα μηνύματα, που χύνονται από τις ανοιχτές αρτηρίες της νύχτας, απευθύνονται και στον άνθρωπο.
Παρόμοια όπως απευθύνονται στην πόα του κήπου, στην πούντα της αυγής, στις φαγωμένες ροβόλες, στα ζώα του δάσους και στα ζώδια τ’ουρανού:
Νυξ δ’επήλθε κακή σκοτομήνιος.
Στη νύχτα της φύσης ο Οδυσσέας αποδέχεται το μοιράδι του με καρτερία και με υπομονή.
Όπως κατανυχτικός συλλειτουργεί ο Νοέμβρης στη γεωμετρημένη λιτανεία του σύμπαντος.
Στα χερουβείμ της Αθηνάς, που τον προπέμπουν στο καταχείμωνο καθώς τους ναυτιλλομένους τα άστρα των Διοσκούρων, λατρεύει τις ελλάμψεις της σοφίας του.
Σ’αυτή τη σοφία –τη θεοπρεπιά του ανθρώπινου Ελάχιστου – στρέφει κατά καιρούς τους δέκτες του κινδύνου.
Και λαβαίνει σήματα και τις αποτροπές μπροστά στα στραβά μονοπάτια. Με πάντοτε έναυλα στα ώτα τα «γρηγορείτε» των φυλάκων. Όταν στα τείχη ανατριχιάζει το πετσί του αγέρα.
Μέσα στη νύχτα προχωρεί μαζί με τη νύχτα. Ακούγοντας στο κανάλι το ασύρματο μήνυμα της πορείας. Όπως αιώνες μετά και ο λατινικός του επίγονος:
“ Nox ruit” Aenea.
Θέμα: Ένας χρόνος σήμερα... 
Κυρ Νοε 23, 2008 6:49 pm
