Ένα παιδί σκοτώθηκε κι αυτοί βρήκαν την αφορμή να χτυπήσουν την αργία της Κυριακής. Με πρόσχημα τα δακρυγόνα, τις πορείες, τις σπασμένες βιτρίνες και δεν ξέρω τι άλλο, βγαίνουν στα κανάλια και κλαίνε και οδύρονται οι έμποροι πως μόνο αν μείνουν ανοιχτά τα μαγαζιά στις 28 Δεκέμβρη, Κυριακή, θα ξελασπώσουν από όλη τη χασούρα του 2008!!! Αν είναι δυνατόν!
Και κλαίνε και οδύρονται στο γυαλί όχι εκείνοι που βρέθηκαν στο μάτι του κυκλώνα, αλλά του Αμαρουσίου, του Παλαιού Φαλήρου, του Περιστερίου κλπ. Αγανακτισμένοι με το ανάλγητο πρόσωπο των υπευθύνων (ναι, επί λέξει, έτσι το αποκάλεσαν το πρόσωπο των υπευθύνων, ανάλγητο) διότι λέει έδωσαν το δικαίωμα για άνοιγμα την Κυριακή μόνο στα μαγαζιά της Αθήνας.
Την ίδια ώρα εμφανίζονται και δημαρχαίοι και νομαρχαίοι και λοιποί ή που έλεγε και κατακαημένος ο Παπαδιαμάντης:
Δημαρχέοι, λιμεναρχέοι, ντελιγραφιστάδες, νεροδίκηδες, τελώνηδες και αστρονόμοι (Δ. Λιαντίνη, Γκέμμα, 124)
και κλαίνε που λέτε και αυτοί. Όχι που δεν τους εκαλέσαμε. Αλλά που δεν έδωσαν και στους δικούς τους δήμους το μεγάλο προνόμιο. Οργίλος ο δήμαρχος του Παλαιού Φαλήρου που μόνο που δε δάκρυσε από πόνο διότι οι εμπόροι της περιοχής του κινδυνεύουν λέει να βρεθούν στον Κορυδαλλό από χρέη αν δεν ανοίξουν την Κυριακή!!!!!!!!
Έλεος πια. Πού τα πουλάνε αυτά; Δηλαδή με μία Κυριακή τι θα αλλάξει; Θα ψωνίσουν οι πελάτες περισσότερα πράγματα από όσα αντέχει η τσέπη ή από όσα χρειάζονται; Δεν κοιτάνε λέω εγώ που μας έχουν τσακίσει οικονομικά και ξεχάσαμε τι σημαίνει ψωνίζω;
Βγήκα προχτές εργένης άνθρωπος που τρώει και στο πατρικό τις μέρες των γιορτών, να πάρω πέντε απαραίτητα τρόφιμα για το σπίτι, μέρες που είναι. Ούτε γαλοπούλα ψώνισα, ούτε κατσικάκι. Λίγα πράγματα και σε μικρές ποσότητες. Χοντρικά υπολόγισα γύρω στα εκατό ευρώ...
Και λέω. Αν εγώ που δεν έχω οικονομικές υποχρεώσεις προς τρίτους, που δεν πληρώνω νοίκι και ανήκω σε μια τυχερή ομάδα εργαζομένων με σταθερό εισόδημα μηνιαίο αρκετά πάνω από τη γενιά των 700 ευρώ, βόγκηξα με τα έξοδα του εορταστικού τραπεζιού, οι άλλοι άνθρωποι αυτής της χώρας πώς τα βγάζουν πέρα;
Και πώς θα πάνε την Κυριακή να ψωνίσουν όπως περιμένουν οι έμποροι; Με άδειο πορτοφόλι;
Όχι, δεν είναι ηλίθιοι οι έμποροι. Ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν. Πάνε να σπάσουν την αργία της Κυριακής. Να ξεζουμίσουν τους εργαζόμενους. Και μαζί χορεύουν και όλοι οι άλλοι εργοδότες.
Και κοντά το βλέπω να ζητάνε και το σχολείο να μένει ανοιχτό και Σάββατα και Κυριακές. Όπως το έχουν ήδη ξεκινήσει τάχα μου πιλοτικά κάποιοι δήμοι να ανοίγουν τα σχολεία ακόμη και καλοκαίρι. Όπως και στο δικό μου Δήμο. Με Δήμαρχο του Συνασπισμού. Κατά τα άλλα ο Συνασπισμός διαφωνεί λέει τώρα με το σπάσιμο της αργίας της Κυριακής.
_________________
Έχω κι εγώ το έρτζι μου...