Διώνη, οι κουραμπιέδες πέτυχαν!!!

Διωνάκι μου χρόνια πολλά και καλή χρονιά! Με υγεία και ... λιγότερα γλυκά διότι οι γιατροί λένε πως βλάφτουν σοβαρά την υγεία.

Για να δεις τι καλή φιλενάδα είμαι, αυτή τη φορά πήρα μέτρα προστασίας σου από τον πειρασμό...  Φτιάξαμε τους κουραμπιέδες,



αλλά κιχ εδώ. Μόνο τώρα αποκαλύπτουμε το "κρατικό" μυστικό, που φτάσανε πια με ασφάλεια τα  μικρά άσπρα μπαλάκια στους προορισμούς τους. Μην την πατήσουμε όπως με τα μελομακάρονα!


Συνταγή και υλικά θα ακολουθήσουν σύντομα...

Προς το παρόν λέω να πάω στο κρεβατάκι μου.

Ποπό... ξεχάσαμε και τους κουραμπιέδες (εμ δε γίνονται όλα μαζί και βόλτες και συνταγές.... )

Τουλάχιστον ας ανεβάσω τα υλικά, οι διακοπές είναι ακόμη εδώ και τώρα που οι ρυθμοί χαλάρωσαν προλαβαίνετε να πειραματιστείτε. Το καλό είναι πως αν αποτύχετε, δε χάλασε και τίποτε... διότι με τόσα που φάγαμε αυτές τις μέρες όλοι διαίτα σκέφτονται... (πλάκα κάνω, είναι τόσο εύκολο να φτιάξετε κουραμπιέδες που δεν υπάρχει περίπτωση να αποτύχετε)



ΥΛΙΚΑ

Βούτυρο φρέσκο 2 ποτήρια
Αλεύρι 4 έως 5 ποτήρια
1 φλυτζανάκι του (ελληνικού) καφέ ποτό μαστίχα
1 κουταλάκι του γλυκού μπαίκιν πάουντερ
2 βανίλιες
1 ποτηράκι του κρασιού ζάχαρη (κανονική, για τη ζύμη)
2 κρόκους αυγών

Άχνη (τα 500 γραμ. φτάνουν με το ζόρι... )
Ανθόνερο

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Μετράμε δύο ποτήρια του νερού φρέσκο βούτυρο και το βάζουμε στο μίξερ να χτυπηθεί καλά για τρία τέταρτα της ώρας. Δε θα το λιώσετε πριν, φροντίστε μόνο να είναι σε θερμοκρασία δωματίου.


Όπως βλέπετε το βούτυρο αν είναι σε θερμοκρασία δωματίου είναι αρκετά ρευστό, οπότε δε χρειάζεται να ταλαιπωρηθείτε και να λερώνετε κατσαρολάκια.

Το βούτυρο θα μείνει για τρία τέταρτα στο μίξερ και με δυνατή ταχύτητα ώσπου να γίνει σαν κρέμα.

Κατόπιν και χωρίς να σταματήσετε το χτύπημα θα προσθέσετε

Μαστίχα 1 φλυτζανάκι του καφέ
Ζάχαρη 1 ποτηράκι του κρασιού
2 κρόκους αυγών
Αλεύρι 4 ποτήρια (έως πέντε το πολύ - αυτό το ρυθμίζετε βλέποντας τη ζύμη, να είναι κατάλληλη για πλάσιμο).

Προσοχή: Το αλεύρι θα μπει τελευταίο στο μίξερ και θα το ρίξετε λίγο λίγο. Πριν το ρίξετε θα το ανακατέψετε με το 1 κουταλάκι του γλυκού μπαίκιν πάουντερ:



Καθώς και με τις δύο βανίλιες:


Οι βανίλιες θα δώσουν άρωμα και το μπαίκιν πάουντερ θα κάνει τους κουραμπιέδες αφράτους. Σημαντική λεπτομέρεια για αφράτους κουραμπιέδες είναι και το χτύπημα της ζύμης την ώρα που πέφτει το αλεύρι μέσα: Απαλάααααααα.... Και με τα ειδικά εξαρτήματα του μίξερ που είναι για αλεύρι.

Όλα τα υλικά (μετρημένα) που θα ρίξετε στο φρέσκο βούτυρο αφού πρώτα το αφήσετε για τρία τέταρτα στο μίξερ και με δυνατή ταχύτητα.

Αφού τα ρίξετε με τη σειρά και τον τρόπο που είπαμε, η ζύμη θα πάρει αυτή τη μορφή:

Αφού ρίξουμε και το αλεύρι, η ζύμη παίρνει αυτή τη μορφή... Φυσικά και με λίγο χεράκι στο τέλος.

Έπειτα πλάθουμε στρογγυλούς κουραμπιέδες ή σε σχήμα μισοφέγγαρου και τους τοποθετούμε σε βουτυρωμένο ταψάκι.


Φούρνος μέτριος (γύρω στο 200 με 220) και 15 έως 20 λεπτά. Η θερμότητα να είναι πάνω και κάτω.

Συνήθως με τις ποσότητες που δώσαμε, θα χρειαστούν δύο ψησίματα, δε χωράνε όλοι οι κουραμπιέδες σε ένα ταψί.

Όση ώρα οι κουραμπιέδες ψήνονται, εμείς ετοιμάζουμε την υποδοχή τους.

Παίρνουμε μια πιατέλα να τους τοποθετήσουμε και αν χρειάζεται και δεύτερη. Καλό είναι να μη βάλετε δεύτερη σειρά (τον ένα πάνω από τον άλλο) οπότε φροντίστε να έχετε έτοιμες τις κατάλληλες πιατέλες.

Παίρνουμε μετά ένα ψιλό σουρωτήρι και βάζουμε μέσα ζάχαρη άχνη. Με αυτό τον τρόπο θα "χιονίσουμε" καλά καλά τις πιατέλες πριν τοποθετήσουμε σ' αυτές τους κουραμπιέδες:

Έπειτα ετοιμάζουμε έναν ψεκαστήρα με ανθόνερο:


Με το ανθόνερο θα ψεκάσουμε τους κουραμπιέδες αμέσως μόλις βγουν από το φούρνο. (Ενώ βρίσκονται ακόμη στο ταψί που τους ψήσαμε και μόνο από πάνω.)

Και έτσι υγρούς και ζεστούς θα τους πάρουμε με σπάτουλα (προσοχή γιατί τρίβονται) και θα τους τοποθετήσουμε στις πιατέλες που ετοιμάσαμε με την άχνη.

Έπειτα θα τους πασπαλίσουμε και από πάνω με άχνη (πάντα χρησιμοποιώντας το σουρωτήρι, για να πέφτει απαλά απαλά και χωρίς σγρομπαλάκια. )

Αυτό ήταν... Οι κουραμπιέδες είναι πια έτοιμοι. Σε μας μένει μόνο να ανεβάσουμε καμιά φωτογραφία από την τελευταία αυτή διαδικασία.

Όπως βλέπετε φουσκώνουν λιγάκι σε σχέση με το αρχικό μέγεθος που τους πλάσαμε. Να το λάβετε αυτό υπόψη όταν θα τους τοποθετήσετε στο ταψί για να μη σας κολλήσουν ο ένας με τον άλλο.

Βγήκαν πια από το φούρνο. Είπαμε ότι θα τους αφήσετε 15 έως 20 λεπτά και προσέχοντας να μην καούν... Ελέγχουμε και από κάτω τι γίνεται. Ανασηκώνουμε με ένα μαχαιράκι και παρακολουθούμε μήπως άρχισαν να μαυρίζουν...

Αμέσως τους ψεκάζετε με το ανθόνερο και αμέσως μετά τους τοποθετείτε στις πιατέλες. Από κάτω δε χρειάζονται ψέκασμα, θα κολλήσουν άχνη επειδή είναι ζεστοί. Από πάνω όμως αν δε βάλετε ανθόνερο, η άχνη δε θα σταθεί...

Τώρα ήρθε η ώρα για το τελευταίο μας βήμα στην ετοιμασία τους. Θα τους πασπαλίσουμε με άχνη και από πάνω. Βάζουμε την άχνη σε ένα ψιλό σουρωτήρι και "χιονίζουμε" καλά καλά τους κουραμπιέδες. Όπως τονίσαμε και παραπάνω, για τη συγκεκριμένη δόση υλικών, τα 500 γραμμάρια άχνη φτάνουν και δε φτάνουν. Καλό είναι να έχετε και λίγο περισσότερη άχνη...


Σημείωση: Αν θέλετε μπορείτε στη ζύμη να βάλετε και αμύγδαλα. Εμείς δε θέλαμε και δε βάλαμε... Και σκέτοι οι κουραμπιέδες είναι πεντανόστιμοι.

Άλλοι πάλι βάζουν φουντούκια ή καρύδια. Όταν βρούμε χρόνο, θα προσθέσουμε εδώ και συνταγές για τέτοιους κουραμπιέδες...

Αναζητώντας την ετυμολογία της λέξεως στο Λεξικό του Μπαμπινιώτη, διαβάζω ότι πρόκειται γιά "γλύκισμα που παρασκευάζεται από σιμιγδάλι και βούτυρο, πασπαλίζεται με ζάχαρη άχνη και συνηθίζεται πολύ τα Χριστούγεννα". Που το βρηκε το σιμιγδάλι ο κύριος Καθηγητής, μήπως είναι δική του συνταγή; Πάντως εγώ θα ακολουθήσω κατά γράμμα τις οδηγίες σου Δανάη και θα τους φτιάξω τους κουραμπιέδες όπως έκανα και με την τυρόπιτα της Διώνης που ήταν εξαίρετη. Το μόνο πρόβλημα είναι ποιός θα αναδεύει επί τρία τέταρτα το φρέσκο βούτυρο καθώς η Φαίδρα δεν έχει φτάσε σε στάδιο εκπαίδευσης τέτοιο ώστε να αναλάβει και χρέη παραμάγειρα. Όσο για το αποτέλεσμα, τώρα που με πήρε η κάτω βόλτα, με ένα κιλό παραπάνω, έ, δε θα πεθάνουμε κιόλας!!!

Ανεβάζω από τα αμπάρια και τους κουραμπιέδες, για τον ίδιο λόγο που ανέβασα (και ξανανέβασα) και τα μελομακάρονα.

Μπας και φιλοτιμηθεί δηλαδή καμία κυρία του φόρουμ να ανεβάσει καμιά χριστουγεννιάτικη συνταγή, να μοσχοβολίσει το παπόρο γιορτινή ατμόσφαιρα.

(κατά προτίμηση δίπλες... αν και μια βασιλόπιτα δε θα με χάλαγε επίσης... )

Θα ξαναφτιάξουμε, Νέμο, γλυκά, όταν γυρίσουν τα κορίτσια μας στην Ελλάδα. Προς το παρόν, όσο εκείνες είναι μακριά, γλυκά δε βγάζει η κουζίνα...

Κι όχι τουλάχιστον αυτές τις μέρες που η καρδιά μας φόρεσε μαύρα. Και θα σου θυμίσω πως τα φόραγε κιόλας. Τα δικά μας έθιμα λένε πως σε σπίτι που πρόσφατα είχαν πένθος, γλυκά δε φτιάχνουν.

Επίκαιρον. Αλλά ποιος φτιάχνει τώρα κουραμπιέδες;;;

Η ίδια ερώτηση ως ανωτέρω... αλλά να μη ζήσουν και τα ζαχαροπλαστεία;;;

Δέκα χρόνια μετά και οι κουραμπιέδες είναι πάλι στο προσκήνιο!!!

Κουραμπιέδες από τα χεράκια μας. Αξία ανεκτίμητη!


ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Βγήκαν 37 κουραμπιέδες. Προσοχή στην άχνη... δε φτάνει το ένα φακελάκι...

Με κουραμπιέδες η φετινή Πρωτοχρονιά της καραντίνας. 

Αλλά και για πρώτη φορά βασιλόπιτα από τα χεράκια μου... 

Καλή χρονιά μας!!!

Χωρίς καραντίνα πλέον. Κι ας σέρνεται ακόμη η covid του 2019... Ειδικά στην Κίνα υπάρχει και έξαρση.

Και μπορεί να έχουμε κάνει και 4 δόσεις εμβολίου αλλά δεν επαρκούν να μας προστατεύσουν από τις μεταλλάξεις.

Τουλάχιστον να φτιάξουμε κανέναν κουραμπιέ να πάνε κάτω τα φαρμάκια;