| Η άνοιξη προ των θυρών | |
|
|
Συγγραφέας | Μήνυμα |
---|
ΔΑΝΑΗ Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8144 Registration date : 30/10/2007
| Θέμα: Η άνοιξη προ των θυρών Τετ Φεβ 11, 2009 8:07 pm | |
| Κώστας Μόντης: "Ἡ ἀμυγδαλιὰ"
«Κάθ’ἥν στιγμὴv ἐμεῖς συζητᾶμε ἀκόμα ἡ ἀμυγδαλιὰ ἄναψε ἤδη ντόμπρα τὰ κεράκια της κι ἀνήρτησε σὲ κoινὴ θέα τὶς πρoθέσεις της. Ὢ ναί, τoυλάχιστo oἱ πoιητὲς ἂς μὴν τὴ λέμε "τρελλή" πoύ πῆρε τὴν ἀπόφαση, τoυλάχιστo oἱ πoιητὲς ἂς μὴν τὴ λέμε "τρελλή" πoύ ἐπωμίσθηκε τὶς εὐθύνες της, πoυ διεκινδύνευσε τὴ νoημoσύνη της στὰ ὄμματα τῶν δειλῶν, πoὺ διεκινδύνευσε τὴ νoημoσύνη της στὰ ὄμματα τῶν ἀνίδεων, στὰ ὄμματα τῶv θερκoκηπίων.» | |
|
| |
ΔΑΝΑΗ Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8144 Registration date : 30/10/2007
| Θέμα: Απ: Η άνοιξη προ των θυρών Τετ Φεβ 11, 2009 8:14 pm | |
| Ετίναξε την ανθισμένη αμυγδαλιά με τα χεράκια της κι εγέμισ' από άνθη η πλάτη η αγκαλιά και τα μαλλάκια της. Κι εγέμισ' από άνθη... Αχ, σαν την είδα χιονισμένη την τρελή γλυκά τη φίλησα της τίναξα όλα τ' άνθη από την κεφαλή κι έτσι της μίλησα: Της τίναξα όλα τ' άνθη... Τρελή, σαν θες να φέρεις στα μαλλιά σου τη χιονιά τι τόσο βιάζεσαι; Μονάχη της θε να 'ρθει η βαρυχειμωνιά, δεν το στοχάζεσαι; Μονάχη της θε να 'ρθει... Του κάκου τότε θα θυμάσαι τα παλιά τα παιχνιδάκια σου σκυφτή γριούλα με τα κάτασπρα μαλλιά και τα γυαλάκια σου. Σκυφτή γριούλα... Γεώργιος Δροσίνης | |
|
| |
ΔΑΝΑΗ Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8144 Registration date : 30/10/2007
| Θέμα: Απ: Η άνοιξη προ των θυρών Τετ Φεβ 11, 2009 8:27 pm | |
| Νίκος Καζαντζάκης: Ρώτησαν την αμυγδαλιά, αν υπάρχει Θεός και η αμυγδαλιά άνθισε ...Αμυγδαλιές... Σημερινές. Δεν τις τινάξαμε. Μόνο κόψαμε δυο τρία κλαδάκια... για το καλό και να μυρίσει το σπίτι άνοιξη! Έτσι τουλάχιστον νομίζαμε. Βιαστήκαμε κι εμείς να προϋπαντήσουμε την άνοιξη, ίδια η τρέλα μας με της αμυγδαλιάς. Ίδια και τα παθήματά μας. Κι έμειναν τώρα τα κλωνιά της να μας θυμίζουν την απερισκεψία. Και να ήταν και η πρώτη φορά... | |
|
| |
ΔΑΝΑΗ Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8144 Registration date : 30/10/2007
| Θέμα: Απ: Η άνοιξη προ των θυρών Τετ Φεβ 11, 2009 8:37 pm | |
| Και μαζί με τις μυγδαλίτσες φέραμε και παπαρούνες και σχίνα και αγριολούλουδα... από τη βόλτα στην παραλιακή Αθηνών - Σουνίου. Να πάτε. Η βλάστηση είναι κιόλας ανοιξιάτικη. Ας ελπίσουμε πως δε θα ενσκήψει κανένας αιφνίδιος χιονιάς γιατί θα είναι πραγματική καταστροφή... | |
|
| |
ΗΡΑΚΛΗΣ Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 421 Registration date : 01/11/2007
| Θέμα: Απ: Η άνοιξη προ των θυρών Τετ Φεβ 11, 2009 11:55 pm | |
| ΑΝΟΙΞΑΝ ΟΥΛΑ ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ
Άνοιξαν, άνοιξαν ούλα τα δέντρα μουργιαλέ-, μουργιαλένια μ', κρουσταλένια μ' κι οι αμύ- κι οι αμυγδαλιές μαύρα τα μάτια που 'δα ψες
Άνοιξα, άνοιξα κι εγώ ο καημένος μουργιαλέ-, μουργιαλένια μ', κρουσταλένια μ' σε χρυσό, σε χρυσό μπαξέ μαύρα τα μάτια που είδα ψες
Βρίσκω κό-, βρίσκω κόρη που κοιμάται μουργιαλέ-, μουργιαλένια μ', κρουσταλένια μ' σε χρυσό, σε χρυσό χαλί μαύρα είν' τα μάτια που είχα εγώ
Έσκυψα, έσκυψα να τη φιλήσω μουργιαλέ-, μουργιαλένια μ', κρουσταλένια μ' δε του δέ-, δε του δέχτηκε μαύρα είν' τα μάτια που είδα ψες Δημοτικό τραγούδι της Θράκης. Και όχι τυχαία από τη Θράκη. Η αμυγδαλιά είναι δεμένη με τον αρχαίο μύθο της Φυλλίδας, μιας όμορφης βασιλοπούλας από τη Θράκη:
ΦΥΛΛΙΣ: Μυθική βασιλοπούλα από την Θράκη. Πέθανε από την λύπη γιατί ο αγαπημένος της, Δημοφώντας, καθυστέρησε να γυρίσει από την Τροία. Οι Θεοί από οίκτο, μεταμόρφωσαν την Φυλλίδα σε αμυγδαλιά. Όταν ο Δημοφών επέστρεψε, βρήκε την Φυλλίδα σαν ένα γυμνό δέντρο χωρίς φύλλα και άνθη. Απελπισμένος αγκάλιασε το δέντρο, το οποίο ξαφνικά πλημμύρισε από λουλούδια και φύλλα, δείχνοντας ότι η αγάπη δεν μπορεί να νικηθεί από τον θάνατο!
Πηγή Τραγουδιού: Kithara.vu | |
|
| |
ΔΑΝΑΗ Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8144 Registration date : 30/10/2007
| Θέμα: Απ: Η άνοιξη προ των θυρών Πεμ Φεβ 12, 2009 12:49 am | |
| Με αφορμή το στίχο του Καζαντζάκη για τη μυγδαλιά: "Ρώτησαν την αμυγδαλιά αν υπάρχει θεός και άνθισε"... Της το διαβάσαμε και θυμήθηκε της νιότης της τα ποιήματα: Όντας ο ήλιος στο βουνόαργά σαν βασιλιάς προβάλλειτότε ακριβώς νιώθω κι εγώστα στήθη μου κάτι να πάλλει. Πού να ' ναι τάχατες αυτόςόπου τον κόσμο κυβερνάει;Ο ήλιος τούτος που θωρώπούθε διαβαίνει και πού πάει; Γυρνά στην ίδια την τροχιάωσάν να τον κρατά μαγνήτηςκοιτάζω πάνω υψηλάπού να 'ναι τάχα ο κυβερνήτης; Το θρόνο του στον ουρανόάγγελοι λεν τον εκρατούνεγιατί οι αστροναύτες μας να μην τον συναντούνε; Η σκέψη μου ανησυχείκαι η ματιά γυρίζεικάποιο πουλάκι παρακείμου γλυκοτιτιβίζει. Της ρεματιάς ο πλάτανοςτα φύλλα του κουνάεικι ένα λουλούδι άγριογλυκά μοσχοβολάει. Κι αναβλύζει το είναι μουγλυκά μια προσευχήτριγύρω μου και μέσα μου υπάρχεις, Θεέ μου, Εσύ! Σπυριδούλα Διώχνου | |
|
| |
ΔΑΝΑΗ Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8144 Registration date : 30/10/2007
| Θέμα: Απ: Η άνοιξη προ των θυρών Παρ Φεβ 13, 2009 1:21 am | |
| Αν είχα μια μυγδαλιά στο παραθύρι μου, δε θα το έκλεινα ούτε λεπτό όσον καιρό θα ήταν νυφούλα στολισμένη... Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω αυτό το κλειστό παράθυρο. Μπορείς να κλείνεις το παράθυρο στην άφατη εμορφιά; | |
|
| |
ΔΑΝΑΗ Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8144 Registration date : 30/10/2007
| Θέμα: Απ: Η άνοιξη προ των θυρών Παρ Φεβ 13, 2009 1:29 am | |
| Κι όταν μάλιστα είσαι κλεισμένος σε μια πολυκατοικία, χτισμένη ανάμεσα σε άλλες πολυκατοικίες... χωρίς θέα, χωρίς ορίζοντα... Μόνο τσιμέντο και τσιμέντο... Μπορείς τότε να περιφρονείς τη μυγδαλίτσα στο παραθύρι σου;;; | |
|
| |
ΔΑΝΑΗ Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8144 Registration date : 30/10/2007
| Θέμα: Απ: Η άνοιξη προ των θυρών Παρ Φεβ 13, 2009 1:33 am | |
| Να και ένα παραθύρι που σέβεται την άνοιξη που κουρταλεί τα τζαμιλίκια του... Πάλι καλά! Κάπου να τρυπώσει το μήνυμα της άνοιξης. Μη μείνει γράμμα κενό και μήνυμα ανεπίδοτο. | |
|
| |
ΔΑΝΑΗ Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8144 Registration date : 30/10/2007
| Θέμα: Απ: Η άνοιξη προ των θυρών Παρ Φεβ 13, 2009 1:36 am | |
| Η ίδια μυγδαλιά σε άλλο φόντο. Το σχολειό μας... Και η μυγδαλίτσα που κάθε χρόνο ξεφορτώνει μνήμες και άνοιξη προ των θυρών μας... | |
|
| |
ΔΑΝΑΗ Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8144 Registration date : 30/10/2007
| Θέμα: Απ: Η άνοιξη προ των θυρών Παρ Φεβ 13, 2009 1:42 am | |
| Είναι μια οργισμένη αμυγδαλιά... Όσο οργιαστική είναι και η ανθοφορία της. Γιατί κανείς δεν την προσέχει. Κανείς δε στέκεται να προσκυνήσει το μεγαλείο της. Ούτε καν να την τινάξει... Άδικα και τα λουλούδια άδικα και τα πέταλα που ραίνει τον πεζόδρομο. Τα πατάνε οι περαστικοί κι αμφιβάλλω αν καταλαβαίνουν καν τι πατάνε... όμοια που σε λίγες μέρες θα πατάνε το κομφετί... | |
|
| |
ΔΑΝΑΗ Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8144 Registration date : 30/10/2007
| Θέμα: Απ: Η άνοιξη προ των θυρών Παρ Φεβ 13, 2009 1:47 am | |
| Κι όμως, δες... Δεν είναι αριστούργημα και καλλιτέχνημα άφθαστο κάθε ανθί της; Ακόμα και όταν (φυλλο)ρροεί... Ή και περισσότερο τότε, για όσα αναγκάζει να θυμηθείς. "Αυτοί υπήρξαν στη βάση τους οι έλληνες. Θυσίαζαν στην εμορφιά, όπως θυσιάζουν τα λουλούδια στον ήλιο. Θέλω να ειπώ πως ζαλίζουν τον αγέρα με τα χρώματα και τις μυρωδιές, και την άλλη μέρα μαραίνουνται."
Δημήτρης Λιαντίνης ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΟ, 15 | |
|
| |
ΔΑΝΑΗ Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8144 Registration date : 30/10/2007
| Θέμα: Απ: Η άνοιξη προ των θυρών Παρ Φεβ 13, 2009 2:01 am | |
| Δε φτάνει λοιπόν η εμορφιά... Είναι και το μάτι που τη θωρεί - ο παρατηρητής - αναντικατάστατη βούλα και υπογραφή και επικύρωση. Σαν το μάτι του Νίκου Καζαντζάκη που μας άφησε ό,το το καλύτερο γράφτηκε ποτέ για μυγδαλιά: "Σαράντα μέρες περιδιαβάζαμε το Άγιον Όρος κι όταν τελεύοντας πια τον κύκλο ξαναγυρίζαμε,παραμονή Χριστούγεννα,στη Δάφνη να φύγουμε,το πιο απροσδόκητο,το πιο αποφασιστικό θάμα μας περίμενε:μέσα στην καρδιά του χειμώνα σ' ένα φτωχό περιβολάκι,μια μυγδαλιά ανθισμένη!
Άρπαξα το φίλο μου από το μπράτσο,του 'δειξα το ανθισμένο δέντρο.
-Τυραννούσαν την καρδιά μας Άγγλε,είπα,σε όλο μας ετούτο το προσκύνημα,πολλά και πολύπλοκα ρωτήματα και τώρα να η απάντηση!
Ο φίλος μου κάρφωσε το γαλάζιο μάτι του απάνω στην ανθισμένη μυγδαλιά-έκαμε το σταυρό του, σα να προσκυνούσε άγιο θαυματουργό κόνισμα,και κάμποση ώρα έμεινε άλαλος.
Κι ύστερα,αργά:
-Ένα τραγούδι,είπε,ανεβαίνει στα χείλια μου-ένα πολύ μικρό τραγούδι,ένα χαϊκάι.
Κοίταξε πάλι τη μυγδαλιά:
_Είπα στη μυγδαλιά:"Αδερφή,μίλησέ μου για το Θεό".Κι η μυγδαλιά άνθισε."
(Καζαντζάκης, Αναφορά στο Γκρέκο) | |
|
| |
Loukia Sofou Υποπλοίαρχος
Αριθμός μηνυμάτων : 377 Registration date : 10/12/2007
| Θέμα: Απ: Η άνοιξη προ των θυρών Παρ Φεβ 13, 2009 10:21 am | |
| Oι φωτογραφίες σου μυρίζουν άνοιξη αγαπημένη μου Δανάη. Μία από αυτές πήρα να στολίσω την οθόνη του υπολογιστή για να ξορκίζω τις παγωνιές του χειμώνα που ακόμα στην Αθήνα δεν έχει τρίξει τα δόντια του. Και να παρηγοριέμαι πως η φετεινή άνοιξη θα γεννήσει ελπίδες για καλύτερες μέρες.
Να μου επιτρέψεις να προσθέσω κι εγώ μιά "ποιιητική" πινελιά στον θαυμάσιο πίνακα που μας χάρισες με τη Μυγδαλιά από τον "Πόνο του ανθρώπου και των πραμάτων", του Κώστα Καρυωτάκη
Κι ακόμα δεν μπόρεσα να καταλάβω πώς μπορεί να πεθάνει μια γυναίκα που αγαπιέται.
Έχει στον κήπο μου μια μυγδαλιά φυτρώσει κι είν’ έτσι τρυφερή που μόλις ανασαίνει· μα η κάθε μέρα, η κάθε αυγή τηνε μαραίνει και τη χαρά του ανθού της δε θα μου δώσει. Κι αλοίμονό μου! εγώ της έχω αγάπη τόση... Κάθε πρωί κοντά της πάω και γονατίζω και με νεράκι και με δάκρυα την ποτίζω τη μυγδαλιά που 'χει στον κήπο μου φυτρώσει. Αχ, της ζωούλας της το ψέμα θα τελειώσει· όσα δεν έχουν πέσει, θα της πέσουν φύλλα και τα κλαράκια της θε ν' απομείνουν ξύλα. Την άνοιξη του ανθού της δε θα μου δώσει Κι όμως εγώ ο φτωχός της είχ' αγάπη τόση... | |
|
| |
| Η άνοιξη προ των θυρών | |
|