Βουλιάζουν οι Μαλδίβες; Αυτό είναι το λιγότερο... Δυστυχώς!
Συγγραφέας
Μήνυμα
ΔΑΝΑΗ Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8202 Registration date : 30/10/2007
Θέμα: Βουλιάζουν οι Μαλδίβες; Αυτό είναι το λιγότερο... Δυστυχώς! Πεμ Μαρ 19, 2009 6:07 pm
Τη χτεσινή μέρα έκανε το γύρο του κόσμου η είδηση πως οι 300.000 κάτοικοι των Μαλδίβων ψάχνουν να αγοράσουν άλλη πατρίδα. Να αφήσουν τον επίγειο παράδεισο που μέχρι τώρα κατοικούν και να μετακομίσουν αλλού.
Η φωτογραφία δε δείχνει την αναχώρηση των κατοίκων για τη νέα πατρίδα... Ρεκλάμα αποτελεί τουριστική, μία από τις χιλιάδες φωτογραφίες που είχαμε ως τώρα συνηθίσει να βλέπουμε για τα εξωτικά αυτά νησιά που το όνομά τους έχει γίνει συνώνυμο της πιο ονειρεμένης απόδρασης. Πώς από το όνειρο οδηγηθήκαμε στη ζοφερή πρόβλεψη; Πως Μαλδίβες τέλος; Γιατί αυτό ακριβώς προβλέπεται. Η εξαφάνιση από το χάρτη της γης των Μαλδίβων...
Η εξήγηση έχει το όνομα: Κλιματικές αλλαγές...
Ο άνθρωπος, ο homo sapios της εποχής μας όπως τον αποκάλεσε εύστοχα ο Δημήτρης Λιαντίνης, έχοντας από αιώνες χάσει τον προσανατολισμό του, οδεύει με βήματα σταθερά και γοργά προς την αυτοκαταταστροφή. Ζώντας με τρόπο αφύσικο κατάφερε να ανατρέψει την ισορροπία της φύσης και τώρα να βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο αφανισμού όσων δημιούργησε αποκαλώντας τα αυτάρεσκα πολιτισμό. Κι ας είναι το ακριβώς αντίθετο.
Το έγκλημα, έγραψε στο τελευταίο του γράμμα, ο Δημήτρης Λιαντίνης, για το έγκλημα αυτό, το έγκλημα που δεν αφήνει ελπίδα ζωής στις επόμενες γενιές των ανθρώπων, με σκοτώνει.
Το φώναξε ο Λιαντίνης στους μαθητές του στις μικρές σκοτεινές αίθουσες. Προσπάθησε να το φυτέψει στις καρδιές και στο νου εκείνων που είναι χρεωμένοι με την αγωγή, πιστεύοντας ίσως πως αυτοί τουλάχιστον θα δείξουν κάποια μεγαλύτερη ευαισθησία. Και βλέποντας το κακό να πλησιάζει με τρομακτική ταχύτητα, προχώρησε ακόμη και σε μια ακραία ενέργεια αποχώρησης. Εξόδου από τον απαράδεκτο τρόπο ζωής του σημερινού ανθρώπου.
Μα οι άνθρωποι ακόμη και τότε δεν κατάφεραν να νικήσουν τη νάρκη και τον παραλογισμό τους. Στην έξοδο του Λιαντίνη δε δέχτηκαν να δουν τη διαμαρτυρία ούτε την ουσία και την αλήθεια που τους πέταξε καταπρόσωπο. Εγκληματίες τους είπε κι εκείνοι προτίμησαν να ξαπλώσουν στον καναπέ και να βλέπουν ξανά και ξανά το Λιαντίνη σε βίντεο.
Κι άλλοι έπιασαν τα κασετοφωνάκια να γράψουν και να καταγράψουν ποιος ήταν ο Λιαντίνης. Κι από τα χίλια πράγματα που έκανε στη ζωή του εκείνοι διάλεξαν να μιλήσουν για το φούμο του και για τα ραβασάκια της νιότης του. Απίστευτο; Όχι. Απλά τραγικό. Την κάθε στιγμή που περνά το βλέπουμε να γίνεται ακόμη τραγικότερο. Κι όχι για το Λιαντίνη. Αλλά για τον ίδιο λόγο που σκότωσε κι εκείνον. Χτες τον λέγανε "βουλιάζουν οι Μαλδίβες".
Σήμερα; Σήμερα άλλη πιο τρομακτική είδηση έφτασε στις οθόνες μας. Λιώνει και η Ανταρκτική. Ποιες Μαλδίβες; Αυτές ξεχάστε τις. 300.000 άνθρωποι κάπου θα βρουν να βολευτούν. Και οι ζάπλουτοι που τις είχαν για παραθερισμό, θα βρουν νέους προορισμούς... Το θέμα τώρα είναι άλλο. Που η θάλασσα θα ανέβει 4 με 5 μέτρα. Και θα σκεπάσει πόλεις και χωριά και παραλίες και χώρες...
Ένας ΥΔΑΤΙΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ θα γίνει η γη μας, γράφει η Καθημερινή... Ακούει κανείς; Καταλαβαίνει κανείς τι σημαίνουν οι νέες εξελίξεις;
Δε νομίζω... Και θα σας πω με στοιχεία το γιατί. Το βλέπω ακόμη και σε τούτο το μικρό φόρουμ. Ανεβάζουμε θέματα ζωής σημαντικά και μένουν στα αζήτητα. Και ιδού ο θλιβερός κατάλογος:
Και να σκεφτείς πως μετά τις πρώτες 100 αναγνώσεις, το σύστημα σταματά να καταχωρεί τους ανώνυμους επισκέπτες... Όχι 240, βάλε 500 αναγνώσεις και λίγες σου λέω. Αυτή τη φορά με έπιασε ένα πείσμα. Να το δω στην πράξη και πάλι. Είναι που λίγες μέρες πριν κόντεψα να τα τινάξω. Έτσι ξαφνικά. Μια λάθος σκάλα. Και κατά τύχη σηκώθηκα ξανά. Τραυματισμένη αρκετά αλλά έζησα. Η δεύτερη φορά στη ζωή μου που κόντεψα να δω τα ραδίκια ανάποδα.
Και μπορεί τα ραδίκια να μην τα είδα και αυτή τη φορά ανάποδα, προς μεγάλη δυστυχία ορισμένων, πλην το μάτι μου πήρε και πάλι την τελείως ανάποδη φορά και κατεύθυνση. Άλλο να το λες θεωρητικά και άλλο να το ζεις. Να καταλαβαίνεις στο πετσί σου πυρωμένο το σήμερα ζω και αύριο δυο μέτρα γης στο νεκροταφείο. Και τι άφησα πίσω μου; Και τι στο διάτανο κάνω που συνεχίζω να ζω; Είναι ζωή αυτό; Και μέχρι πού θα βλέπω την τρέλα τριγύρω μου και θα μένω με κλειστό το στόμα;
Αυτή τη φορά είπα να δοκιμάσω... Άφησα στο πορτάλ την Ποσειδωνία εν κινδύνω. Αμ δεεεεεεεεε. Σιγά μην τη διαβάζατε... Ποιος νοιάζεται μωρέ για την Ποσειδωνία; Ούτε καν καταδεχτήκατε μια απάντηση...
Κι έπειτα άρχισα να γράφω και να ξαναγράφω για τη φωτογραφία του Λιαντίνη. Εκεί να δεις σουξέ!!! Διψάμε όλοι για μυστήριο και αίνιγμα. Και για παραμύθι και άλλα μπλα μπλα... Ούτε καν εκείνος ο φουκαράς ο Αγιάννης ο Νηστικός δε σας ξύπνησε, δε σας έφερε στο νου το Μετανοείτε ήγγικεν γαρ... Είναι που μας αρέσει να το παίζουμε κουλτούρα και γκλάμουρους και δήθεν σπουδαίοι που αποκηρύξανε τα ιερατεία και καλά... Διαβάζουμε Λιαντίνη εμείς!!! Που τα έβαλε με τους παπάδες! Ναι γιαααααααααα!
Μόνο που αν τον διαβάζατε πραγματικά θα προσέχατε τη δική του διεισδυτική ματιά στους παλιούς μύθους. Πώς σπυρί σπυρί μάζεψε την αλήθεια τους και την έφερε εξαγνισμένη στο φως. Για τον Ιησού. Και το φραγγέλιο. Ακόμη και για τον Αγιάννη το Νηστικό που πλήρωσε με το κεφάλι του την όποια μικρή αλήθεια χάρισε στους ανθρώπους. Μα με αγιάννηδες θα ασχοληθείτε εσείς; Αυτά παιδάκι μου είναι της εποχής του Ουγκώ και άλλων ξεμωραμένων... Εδώ έχουμε να λύσουμε το αίνιγμα του Λιαντίνη!!! Αστυνόμοι Σαΐνηδες όλοι! Λαμπροί απόγονοι του Ιαβέρη! Και λαθραναγνώστες της Αγκάθα Κρίστι. Μην κοιτάς που το παίζουμε λιαντίνης - στιλ! Είναι πιο τρέντι και ιν να το παίζεις λιαντίνης τάδε...
Μην κοιτάς που μπούχτισα και σταμάτησα να ασχολούμαι με όλο αυτό το λιαντινόπληκτο σινάφι. Για τα σπορ αμάξια και τις γκομενίτσες και όλα τα αποδέλοιπα. Γι' αυτά που έγινε εισιτήριο φτηνό η μνήμη του Λιαντίνη για τους περί την Ιερουσαλήμ. Είναι που σιχάθηκα την ψευτιά σας και τίποτε άλλο. Και τόσο φούσκωσε το μυαλό σας πως γλιτώσατε πια που αρχίσατε πάλι να ξελαρυγγιάζεστε. Συνεχίστε το γαύγισμα. Τίποτε άλλο δεν είστε ικανοί.
Σιγά μην πάρετε εσείς χαμπάρι πως βουλιάζουν οι Μαλδίβες. Σιγά μην ασχοληθείτε με Ασωπό. Σιγά μη νοιαστείτε για την Πάρνηθα της Λουκίας και τον Υμηττό του Σωτήρη. Δε πα να γίνουν τσιμέντο; Για σας ένα μόνο βουνό υπάρχει στον κόσμο. Ο Ταΰγετος. Κι αυτός για τις ωραίες ταβέρνες...
Άντε τώρα να γυρίσετε κανένα καινούριο βίντεο με Λιαντίνη. Με πιο λυπητερή μουσική. Με πιο πολλά εφέ. Πού ξέρεις; Μπορεί να τον κάνετε και ταινία στο τέλος... Έγινε τραγούδι, έγινε ντοκυμαντέρ... Άντε και στο χόλυγουντ για όσκαρ...
Μόνο να βγάλετε από το πρόγραμμα τις Μαλδίβες. Τα λεφτά λέω... όσα θα κονομήσετε πουλώντας Λιαντίνη... Δε θα μπορείτε να τα κάνετε ταξιδάκι στις Μαλδίβες. Μαλδίβες τέλος.
Αυτό το τέλος συγκινεί κανέναν; Όσους τουλάχιστον ηδονίζονται με τις αυτοκτονίες. Γιατί κι αυτή αυτοκτονία είναι. Και χωρίς κανένα αίνιγμα. Εδώ. Μπροστά μας. Σε αργή κίνηση. Οι Μαλδίβες πεθαίνουν. Βουλιάζουν. Χάνονται. Και μαζί τους όλοι εμείς. Η γη μας. Το μέλλον και τα παιδιά μας. Ένα τόσο δα βηματάκι μας χωρίζει από τη μήτρα του χάους και του χάρου.
Καληνύχτα μας...
Έχει επεξεργασθεί από τον/την ΔΑΝΑΗ στις Παρ Νοε 19, 2010 2:27 pm, 1 φορά
ΔΑΝΑΗ Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 8202 Registration date : 30/10/2007
Θέμα: Απ: Βουλιάζουν οι Μαλδίβες; Αυτό είναι το λιγότερο... Δυστυχώς! Τετ Δεκ 02, 2009 5:49 pm
Και μετά τις Μαλδίβες, η Σαγκάη.
Κινδυνεύει, γράφουν τώρα οι εφημερίδες, και η Σαγκάη από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας.
Και δεν είναι νησί. Είναι πόλη και μάλιστα μεγάλη.