Αυτό που δεν καταφέραμε εμείς χτες να ανακαλύψουμε, φτάσαμε μόνο στις ηλικίες των τριών ελλήνων - μελών του πληρώματος του πλοίου ΤΙΤΑΝ που απήγαγαν οι Σομαλοί πειρατές, το ενημερωθήκαμε ευτυχώς από το σημερινό
Ριζοσπάστη:
Στα χέρια πειρατών ελληνόκτητο σαπάκιΠειρατεία εκδηλώθηκε προχτές το απόγευμα στο ελληνόκτητο φορτηγό πλοίο «ΤΙΤΑΝ», με σημαία Αγίου Βικεντίου στον κόλπο του Αντεν. Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα πληροφορίες από το ΥΕΝ, το πλήρωμα του πλοίου αποτελείται από 24 ναυτεργάτες, ανάμεσά τους και 3 Ελληνες, και όλοι είναι καλά στην υγεία τους, ενώ το πλοίο οδηγείται από τους λεγόμενους «πειρατές» στον κόλπο της Σομαλίας.
Το «ΤΙΤΑΝ» ερχόταν από Μαύρη Θάλασσα φορτωμένο με σίδερο και έχει προορισμό την Κορέα. Η περιπέτεια και αυτών των ναυτεργατών έρχεται να καταδείξει ότι εκείνοι που τελικά καλούνται να πληρώσουν τη νύφη από τους «βολικούς», για τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, πειρατές που δρουν στο κόλπο του Αντεν, είναι ταυτόχρονα με το λαό της Σομαλίας και τα πληρώματα των πλοίων που διέρχονται σε αυτή την περιοχή. Το πλοίο ανήκει στην εταιρεία «ΑΛΜΠΑΜΑΡ» του εφοπλιστή Γιάννη Κακομανώλη.
Είναι ανασφάλιστο, ενώ οι τρεις Ελληνες ναυτεργάτες είναι συνταξιούχοι._____________
Ανασφάλιστο. Και με επικεφαλής πληρώματος τρεις συνταξιούχους...
Και οι υπόλοιποι από τη μεγάλη αγορά πληρωμάτων του τρίτου κόσμου...
Σημαία; Ευκαιρίας...
Ηλικία πλοίου; 23 ετών.
Απαντήσεις και αποδείξεις για το πρόσωπο της σημερινής ναυτιλίας. Αλλά και για όσα μας καλούν να πιστέψουμε για την παγκόσμια οικονομική κρίση.
Τι γινόταν όλο αυτό τον καιρό πίσω από το παραβάν της οικονομίας; Πώς οδηγηθήκαμε σε ένα σήμερα που πρέπει - λένε - να το χρεωθούμε και να το ξεχρεώσουμε οι μισθωτοί και οι εργαζόμενοι;
Και βεβαίως όπως διαβάσαμε στον τύπο το ελληνικό υπουργείο ναυτιλίας τρέχει να σώσει τώρα το καράβι...
Δωρεάν εργάζεται ένα υπουργείο; Δωρεάν δημιουργούνται και τα ικανά στελέχη του που αναλαμβάνουν να φέρουν σε πέρας τέτοιες κρίσεις;
Θα μου πεις, κινδυνεύουν τρεις έλληνες ναυτικοί. Σωστό. Και να παλέψει όσο μπορεί το υπουργείο μας και η επίλεκτη ομάδα που διαχειρίζεται τέτοιες κρίσεις. Αγωνιούμε κι εμείς μαζί τους και ενώνουμε την αγωνία μας για την τύχη και των τριών ελλήνων και όλων των άλλων μελών του πληρώματος. Άνθρωποι, συνάνθρωποι είναι και αυτοί.
Αλλά και δεν παραβλέπουμε πως οι ναυτικοί αυτοί ήταν συνταξιούχοι. Κι εκεί αρχίζει ο προβληματισμός. Γιατί ξέρουμε τα χάλια του ΝΑΤ. Γιατί ξέρουμε την αγωνία της ναυτικής αγοράς εργασίας. Την έχουμε ζήσει. Όχι απέξω. Στο πετσί μας. Και γι' αυτό έχουμε δικαίωμα να μιλάμε και να διαμαρτυρόμαστε.
Και κυρίως γιατί τώρα μας λένε πως η οικονομία κατέρρευσε και πρέπει εμείς να πληρώσουμε πάλι τα σπασμένα. Μια ζωή εμείς τα σπασμένα. Που σπουδάσαμε τζάμπα στις ΑΔΣΕΝ. Που ξόδεψε το κράτος για να μας σπουδάσει. Και οι γονείς μας βεβαίως. Που χάσαμε χρόνια από τη ζωή μας. Και μετά βρεθήκαμε στο δρόμο και ξανά στα θρανία να ξανασπουδάζουμε άλλο επάγγελμα. Πλήρωνε πάλι Ελλαδίτσα, πλήρωνε μάνα και πατέρα.
Γιατί έτσι θέλησαν οι εφοπλιστές. Να αλλάξουν σημαίες. Να πάρουν ξένα πληρώματα. Να προσλαμβάνουν συνταξιούχους.
Και καλά. Το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα. Η δική μας όμως πατρίδα τι έκανε για να μας προστατεύσει από τα νύχια των κεφαλαιοκρατών;
Λεμονόκουπα στο κουβά τους. Έτσι αισθάνομαι πως με αντιμετώπισαν. Και τώρα με ξαναστύβουν για να βγάλουν τα χαμένα τους!!! Σκλάβοι σε ρωμαϊκή γαλέρα και ας μην είναι πια η εποχή της Ρώμης. Εμείς την ίδια σκλαβιά ζούμε. Ως πότε;