Αφού στα δύσκολα είναι μόνος του ο καθένας...

Σας το έλεγα... μην πείτε πως δεν το έλεγα, πώς πέφτοντας σε εκείνη τη σκάλα κάτι βδομάδες νωρίτερα, γύρισε ανάποδα και το μυαλό μου.

Τόσο ανάποδα που τη δική σας λογική να βλέπω παράλογη τελείως. Και η ψεύτικη ηθική σας να μου φέρνει εμετό.

Ανθρωπάκια... Ανθρωπάκια... Ανθρωπάκια...

Το άλλο καλό; Το συναίσθημα της απόλυτης μοναξιάς.

Τίποτε και κανένας σας δεν υπάρχει. Πλάσματα της φαντασίας είστε και περαστικές μαριονέτες. Όλοι! Και χωρίς καμία εξαίρεση.

Και όμως. Θα το ήθελα, ανάγκη το νιώθω, να υπήρχε έστω και ένας διαφορετικός. Όχι, δυστυχώς. Και το ψέμα σας Ειρηνικός που όλο ανεβαίνει και πνίγει στεριές και ανθρώπους.

Ο κύκλος; Όλο και κλείνει. Και κλείνει... Και κλείνει...

Δανάη,

Όλοι οι άνθρωποι ή τουλάχιστον ένα μεγάλο ποσοστό σε κάποιες περιόδους της ζωής νιώθουν κατά τον ίδιο τρόπο, κοιτούν το μηδεν στα μάτια, όπως θα έλεγε ο Λιαντίνης.

Το ζήτημα είναι να μπορέσεις να αντέξεις. Δεν είναι όλα μαύρα. Δεν γίνεται να είναι όλα μαύρα.

Γίνεται. Βεβαίως και γίνεται. Μπορεί να μην μπορώ και να μη θέλω να μιλήσω για ΟΛΑ... μα μαύρα κατάμαυρα είναι ακόμη και τα άσπρα. Ακόμη κι αυτά δάκρυα μου έφεραν σήμερα.

Μια μικρή Αλβανίδα μάνα. Που δεν ξέρει παρά ελάχιστα ελληνικά. Παιδιά τέσσερα. Το μεγαλύτερο φέτος στην πρώτη. Και αριστερόχειρο το πουλάκι μου, που σημαίνει πρόσθετη δυσκολία. Ο άντρας εκτός Αθηνών, να δουλεύει σαν το σκυλί να μεγάλωσει τόσα στόματα. Έκλαιγε εκείνη που είναι μόνη της και αβοήθητη, έκλαιγα κι εγώ μαζί της. Για τα λίγα που έγραψα και για τα άλλα που δεν θέλω και δεν πρέπει να πω.

Το κακό, Αλέξανδρε, είναι που δεν μπορώ να μιλήσω για όλα. Για όσα κουβαλάω κάθε φορά που γυρίζω σπίτι. Κάποτε, αν επιζήσω, ίσως τα σημαντικότερα να βρουν θέση σε κάποιο βιβλίο. Θα το διαβάζουν οι άνθρωποι και δε θα πιστεύουν πως αυτά συμβαίνουν.

Και βγαίνω από το σχολείο και βλέπω δυο παλιά μου. Δυο πληγωμένα πουλάκια. Που μεγαλώνουν χωρίς μανούλα. Τι μου λες πως δεν είναι όλα μαύρα; Πίσσα είναι και σκοτάδι. Μόνο που μερικοί το βαφτίζουν ΜΗΔΕΝ και το φιλοσοφούν το πράμα. Οι άλλοι το ζουν από πρώτο χέρι χωρίς να χρειάζονται βαφτίσια της μαυρίλας.

Αχ... και να είχαν λέει τελειωμό τα βάσανα και οι καημοί του κόσμου. Τα αληθινά βάσανα και οι αληθινοί καημοί. Γιατί καημό λένε πως έχει και ο Σάκης που δεν έφερε τη Γιουροβίζιον στο Ελλάδα! Για φαντάσου!!!

Καημό και ο Γιωργάκης μεγάλο. Που δεν του έκατσε ακόμη να γίνει πρωθυπουργός...

ΔΑΝΑΗ έγραψε:

Ο κύκλος; Όλο και κλείνει. Και κλείνει... Και κλείνει...

Κι έλεγα κι εγώ τι είναι αυτό που με σφίγγει;;;

Τι είναι αυτό που σε σφίγγει, με σφίγγει και έχει γίνει θηλιά στο λαιμό όλων μας;

Άκου λοιπόν να μαθαίνεις. Εκτός από το μικρόκοσμο του καθενός μας, τα προσωπικά του και τα επαγγελματικά του...

Ανοίγω κάθε πρωί μόλις χτυπήσει το ξυπνητήρι την τηλεόραση. Να δω τι κάνει ο κόσμος... Να προσγειωθώ από τα όνειρα στην πραγματικότητα.

Είδηση πρώτη. Μιλάει στους δημοσιογράφους ένας άνθρωπος που τον λήστεψαν κάπου στη Λάρισα. Έφτασε εκεί νύχτα οδηγώντας ώρες. Και βγήκε από το αυτοκίνητο να ξεμουδιάσει. Τον πλησιάζει ένας τύπος και προσπαθεί να τον ληστέψει. Ο ληστής έχει και σιδερογροθιά στο χέρι. Παρόλα αυτά ο ανθρωπάκος καταφέρνει να τον απωθήσει και πάει να φύγει. Τότε του ορμά ένα πτι μπουλ. Με οδηγίες του ληστή του επιτίθεται ενώ και ο ληστής συνέρχεται και ορμά και αυτός ξανά στο θύμα του. Κάποια στιγμή με τις φωνές του φουκαρά πλησιάζουν και άλλοι στον τόπο του επεισοδίου, ο ληστής το βάζει στα πόδια μαζί με το σκυλάκι του... και το θύμα μεταφέρεται καταπληγωμένο στο νοσοκομείο.

Αμέσως μετά ακούω για την απαγωγή του επιχειρηματία στην Κρήτη... που κατέληξε στο θάνατό του... http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11424&subid=2&tag=8400&pubid=3752879

Ακολούθησε η τραγωδία στην Καλλιθέα. Σκότωσε τη σύζυγό του και βούτηξε στο κενό από την ταράτσα αγκαλιά με τα δυο παιδιά της οικογένειας. Νεκρός ο δράστης και το ένα παιδί - το άλλο χαροπαλεύει... http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=46092

Καλημέρα σας!

Και πώς το είπε ο Αλέξανδρος; Το ζήτημα είναι να αντέξεις; Να αντέξεις τι; Να μένεις απαθής μπροστά στην αθλιότητα της ζωής μας; Α, τι καλά... Μέχρι να έρθει και η δική μου σειρά, να φωνάζω εγώ για βοήθεια και οι άλλοι να αααααααααντέχουν!!! Να ασχολούνται με το δείκτη της αντοχής τους. Και με τον εαυτούλη τους. Ζήτημα προσωπικής αντοχής είναι όλα. Δε πα να πνίγεται ο κόσμος τριγύρω και να βουλιάζει και να καίγεται... Το σημαντικό είναι εσύ να αντέξεις!

Εγώ λέω πως το σημαντικό είναι ακριβώς το ανάποδο. Να μην αντέξεις. Και να βρεις τη δύναμη να παλέψεις ενάντια σ' αυτό το κακό. Με όλη σου τη δύναμη και με κάθε τρόπο και χωρίς διακοπή.

Γιατί δεν είναι απλώς τρία εγκλήματα αυτά. Είναι η μικρογραφία της διάλυσης του κοινωνικού ιστού και η σαπίλα και ο βόρβορος της ζωής μας. Πίσω και από τα τρία περιστατικά υπάρχει το ίδιο ακριβώς μαύρο κίνητρο. Η οικονομική κρίση, το χρήμα, η φτώχεια ή η απληστία για περισσότερο χρήμα... Και στη ληστεία και στην απαγωγή αλλά και ξεκλήρισμα της οικογένειας στην Καλλιθέα. Κι εκεί οικονομικούς λόγους υποψιάζονται.

Μια κοινωνία που έχει χάσει κάθε μέτρο και αξία και όλα τα θυσιάζει στο βωμό του πλούτου... Όλα!!! Πλούτος και δόξα ίσως. Για μερικούς είναι και αυτό το καρκίνωμα. Η δόξα.

Σιχάθηκα λοιπόν να βλέπω ανθρώπους που κυνηγάνε δεκάρες και παράσημα. Ακόμη και αν δε φτάνουν στο έγκλημα. Ακόμη και έτσι. Γιατί κι αυτοί, οι δήθεν αθώοι, αποτελούν παράδειγμα μίμησης για τα άλλα τα μεγάλα εγκλήματα που ακολουθούν.

Να αντέξω τι λοιπόν; Τη βρόμα και τη δυσωδία από τον τρόπο ζωής τους; Και να τη συνηθίσω ίσως; Να μάθω να ζω κι εγώ έτσι; Να σταματήσω πια να αποτελώ παραφωνία; Ε;

Δανάη,

Όσοι δεν έτυχε να είμαστε γόνοι πλουσίων ή ευπόρων οικογενειών μπορούμε να κατανοήσουμε μέχρι ένα σημείο τουλάχιστον τη δυστυχία στην οποία αναφέρεσαι. Και χωρίς καρικατούρες και τζιριντζάτζουλες να σιωπήσουμε.

Όμως, υπάρχει και το όμως. Όμως, ο κύκλος δεν σφίγγει μόνο. Γυρίζει κιόλας. Γυρίζει, και αύριο αυτός ο μαθητής σου μπορεί να είναι ο πρώτος των πρώτων. Μπορεί μια άλλη μοίρα να γυρίσει. Και μεθαύριο το ζοφερό χτες να αποτελεί μια ακόμη μαύρη σελίδα μέσα στο πολύχρωμο βιβλίο της ζωής.

Αυτό δεν έδειχνε με ενάργεια και ο Λιαντίνης πριν το 1998; Και λέω πριν το 1998 γιατί μέσα σε όλο αυτό το θολό κύκλο που ακολούθησε δεν μπορώ ίχνος πνευματικότητας και ανθρώπινης ιδιότητας να αναγνωρίσω.

Για να μιλήσω ξεκάθαρα, εάν στο στοχασμό του Λιαντίνη, και στο "δύνασαι να μην αποκαρτερήσεις;" η οριστική απόκρισή του είναι η αυτοκτονία, ερρέτω.

Αλέξανδρος Ζ. έγραψε:

Δανάη,

Όσοι δεν έτυχε να είμαστε γόνοι πλουσίων ή ευπόρων οικογενειών μπορούμε να κατανοήσουμε μέχρι ένα σημείο τουλάχιστον τη δυστυχία στην οποία αναφέρεσαι. Και χωρίς καρικατούρες και τζιριντζάτζουλες να σιωπήσουμε.

Όμως, υπάρχει και το όμως. Όμως, ο κύκλος δεν σφίγγει μόνο. Γυρίζει κιόλας. Γυρίζει, και αύριο αυτός ο μαθητής σου μπορεί να είναι ο πρώτος των πρώτων. Μπορεί μια άλλη μοίρα να γυρίσει. Και μεθαύριο το ζοφερό χτες να αποτελεί μια ακόμη μαύρη σελίδα μέσα στο πολύχρωμο βιβλίο της ζωής.

Αυτό δεν έδειχνε με ενάργεια και ο Λιαντίνης πριν το 1998; Και λέω πριν το 1998 γιατί μέσα σε όλο αυτό το θολό κύκλο που ακολούθησε δεν μπορώ ίχνος πνευματικότητας και ανθρώπινης ιδιότητας να αναγνωρίσω.

Για να μιλήσω ξεκάθαρα, εάν στο στοχασμό του Λιαντίνη, και στο "δύνασαι να μην αποκαρτερήσεις;" η οριστική απόκρισή του είναι η αυτοκτονία, ερρέτω.

Αλέξανδρε: Πράγματι ο κόσμος και ο τροχός γυρίζει και δε μένει σε ένα Λιαντίνη.

Υπάρχουν και άλλοι άνθρωποι, λέμε. Να τους δούμε καμιά φορά και αυτούς;

Τι δουλειά έχει όταν μιλάμε για την αυτοκτονία στην Καλλιθέα να ξαναθυμόμαστε τι έκανε ή δεν έκανε ο Λιαντίνης πριν 11 χρόνια;

Πάντως το ερρέτω σου δε θα το συνυπογράψω. Ο Λιαντίνης όπως και ο καθένας μας είχε και αυτό το δικαίωμα. Να αυτοκτονήσει. Το δικό μου ερρέτω λοιπόν θα το φυλάξω για όσους μας έχουν ζαλίσει με το αν αυτοκτόνησε ή δεν αυτοκτόνησε. Αρκετά και όχι άλλο. Εκατομμύρια πέθαναν από τότε. Και συνεχίζουν να πεθαίνουν. Καταντάει εμμονή και αρρώστια να σκαλίζουμε έντεκα χρόνια μετά το ίδιο και το ίδιο. Μέτρο, Αλέξανδρε. Ελληνικό μέτρο. Λιαντίνης και Λιαντίνης και Λιαντίνης... Εξάλλου και ο ίδιος απεχθανόταν τη λιαντινίαση. Τέλος λοιπόν. Αν αυτοκτόνησε, καλά έκανε και δικαίωμά του. Αν δεν αυτοκτόνησε, πάλι καλά έκανε και δικαίωμά του. Και δικό μας δικαίωμα να μην ενδιαφερθούμε άλλο πια για το θέμα αυτό.

Ηρακλή,

Όταν το φόρουμ στο οποίο συμμετέχω από την ονομασία του και μόνο παραπέμπει στη σκέψη του Δημήτρη Λιαντίνη, συγγραφέα του Homo Educandus, δεν θεωρώ σκόπιμο να αιτιολογήσω το για ποιο λόγο αναφέρομαι σε εκείνον. Έπειτα δεν αναφέρθηκα συγκεκριμένα στην αυτοκτονία της Καλλιθέας. Το "ερρέτω" δεν αναφέρεται στα δικαιώματα του κάθε ανθρώπου. Αναφέρεται σε συγκεκριμένο συλλογισμό.

Δικαίωμά σου να μην ενδιαφέρεσαι για το θέμα αυτό.

Ανάμεσα Τρίτη και Τετάρτη παράπεσε η αληθινή μέρα.

Παραπέμπει η ονομασία HOMA EDUCANDUS στη σκέψη του Δημήτρη Λιαντίνη; Η απάντηση του Αλέξανδρου ούτε τίθεται υπό αμφισβήτηση ούτε καν κριτικάρεται. Είναι όμως το ίδιο το HOMA EDUCANDUS αρμόδιο να δώσει και τη δική του απάντηση:

http://educandus.blogspot.com/2007/06/blog-post.html

Παράθεση :

Και άλλους τόσους λόγους θα ανακαλύψετε για την ονομασία του χώρου ως HOMA EDUCANDUS. Χώμα, από το χώμα και Educandus γιατί η άλλη μεγάλη αγάπη μας είναι η αγωγή, η παιδεία. Ο όρος γεννήθηκε από το αγαπημένο μας βιβλίο το Homo Educandus του Δημήτρη Λιαντίνη και την αποφασιστική συμμετοχή ενός μικρού παιδιού...

Δεν έκρυψαν ποτέ οι άνθρωποι που ξεκίνησαν το Εντουκάντους πως έχουν επηρεαστεί από το Δημήτρη Λιαντίνη. Ακριβώς γι' αυτό και ξεκαθάρισαν πως

Παράθεση :

Δεν εκπροσωπούμε κανέναν άλλον εκτός από τους εαυτούς μας. Δε διαφημίζουμε, δεν πουλάμε, εκφράζουμε μόνο την ψυχούλα μας και τα όνειρά μας για έναν καλύτερο κόσμο, πιο ανθρώπινο.

Κι εδώ υπάρχει ακόμη πιο αναλυτικά η κοινή μας σκέψη και απόφαση:

http://educandus.blogspot.com/2007/07/blog-post_10.html

Παράθεση :

Και πάλι θα τονίσουμε πως δεν εκπροσωπούμε κανέναν άλλον πάρεξ τον εαυτό μας. Ιδιαίτερα οφείλουμε να το τονίσουμε σε συνάρτηση με τον μπούσουλα που ορίσαμε στο σκάφος μας, τη φιλοσοφία του Δημήτρη Λιαντίνη. Είναι ο Δάσκαλός μας, δεν είμαστε οι εκπρόσωποί του. Ούτε καν οι πιστοί του. Η διδασκαλία του μας άνοιξε ορίζοντες, αυτό είναι αλήθεια, μα μόνοι μας πορευόμαστε πια. Όπως το ήθελε κι εκείνος. Στους δικούς μας δρόμους. Για τη δική μας Ιθάκη. Χαράζοντας πορείες αυτόνομες στο πέλαγος της ελεύθερης σκέψης.

Κοντεύουν δυο χρόνια από τότε που γράφτηκαν όσα παρέθεσα παραπάνω. Το Εντουκάντους μόνο στάσιμο δεν έμεινε στο διάστημα αυτό. Στα μακρινά ταξίδια του συνάντησε όλα όσα συναντούν εκείνοι που ναυσιπλοούν και ακριβώς όπως οι αληθινοί ναυσιπλόοι χρειάστηκε και εμείς να λάβουμε μέτρα όσες φορές το κρίναμε απαραίτητο. Στο μυαλό μας πάντα το ταξίδι, αυτό υποσχεθήκαμε, και όχι, εντελώς όχι, η αποκλειστική ενασχόληση με το Λιαντίνη. Πόσες φορές πρέπει να πούμε το ίδιο για να γίνει κατανοητό;

Διώνη, ειλικρινά δεν σε καταλαβαίνω.


ΥΓ. Ηρακλή και Διώνη, είναι λίγο άκομψη αυτή η χρήση του πληθυντικού εκ μέρους σας. Το γεγονός ότι αποτελείτε βασικούς συντελεστές του H.E. δεν ξέρω κατά πόσο δικαιολογεί τη στάση σας να μιλάτε ως Homa Educandus. Από όσο γνωρίζω η Δανάη είναι εκείνη που το εκπροσωπεί.

Αλέξανδρος Ζ. έγραψε:

Διώνη, ειλικρινά δεν σε καταλαβαίνω.


ΥΓ. Ηρακλή και Διώνη, είναι λίγο άκομψη αυτή η χρήση του πληθυντικού εκ μέρους σας. Το γεγονός ότι αποτελείτε βασικούς συντελεστές του H.E. δεν ξέρω κατά πόσο δικαιολογεί τη στάση σας να μιλάτε ως Homa Educandus. Από όσο γνωρίζω η Δανάη είναι εκείνη που το εκπροσωπεί.

Από τη σελίδα Forum:

Παράθεση :

Το forum HOMA EDUCANDUS αποτελεί το σημείο συνάντησης και διαλόγου του ομώνυμου δικτύου blogs. Αποτελεί συλλογική προσπάθεια και διευθύνεται από τα μέλη που έχουν ρόλο συντονιστή στις διάφορες θεματικές ενότητες. Admin είναι η Δανάη που έχει και τη νομική ευθύνη για οτιδήποτε αφορά το φόρουμ. Μέλος του φόρουμ μπορεί να γίνει οποιοσδήποτε το επιθυμεί, αρκεί να αποδέχεται τους όρους χρήσης και τις αρχές λειτουργίας. Εάν έχετε απορίες για το πώς μπορείτε να γραφτείτε στα μέλη του φόρουμ, συμβουλευτείτε τις σχετικές οδηγίες που εξηγούν πολύ κατατοπιστικά όλα τα απαραίτητα βήματα. Διευκρινίζουμε επίσης ότι το φόρουμ διαθέτει και χώρους που είναι ορατοί μόνο στα μέλη του και εφόσον έχουν συνδεθεί με το λογαριασμό τους (πχ Chat για ανταλλαγή σύντομων μηνυμάτων).

Ο χρήστης ΔΑΝΑΗ έχει τη νομική ευθύνη. Το Εντουκάντους όμως είναι συλλογική προσπάθεια και διευθύνεται από τα μέλη που έχουν ρόλο συντονιστή. Στις αρμοδιότητες των συντονιστών είναι και η ρύθμιση των κανόνων διαλόγου όπως και γενικότερα η λειτουργία του φόρουμ. Η χρήση λοιπόν του πληθυντικού εκ μέρους και του Ηρακλή και της Διώνης δεν είναι παράξενη ούτε και έρχεται σε αντίθεση με τις αρχές λειτουργίας του φόρουμ.

Αγαπητέ/ή Αdmin,

Δεν αμφισβητώ καθόλου αυτά που λες, και σε αυτό το πλαίσιο κατανοώ και τη χρήση του πληθυντικού. Ελπίζω όμως ότι και εσύ καταλαβαίνεις ότι δεν είναι δυνατόν ένας απλός περιπατητής να γνωρίζει με το νι και με το σίγμα τη διάρθρωση του φόρουμ.

Αγαπητοί Ηρακλή και Διώνη,

Η παράθεση τόσων κανονιστικών αποφάνσεων μειώνει κατά πολύ τον συνομιλητή σας και τον προσδιορίζει σαν κατηγορούμενο ή τουλάχιστον σαν παραβάτη.

Και οι δύο με ψέγετε για λιαντινίαση. Όμως μια προσεκτική ματιά μόνο των όσων στο τόπικ αυτό έγραψα ίσως σας υποψιάσει για το αβάσιμο του ισχυρισμού σας.

Με τον χρήστη Δανάη ο προβληματισμός ήταν για τη μοναξιά και την αποξένωση στη σύγχρονη ζωή. Για το ζήτημα αυτό τίποτε δεν σχολιάσατε, τίποτε δεν συνεισφέρατε. Η εμπλοκή σας ήταν ηθικοπλαστική ή νομοκανονική, εάν το προτιμάτε.

Εάν αναφερόμενος στην αποξένωση ή στην τιμή της αγγινάρας, κρίνω ότι πρέπει να παραπέμψω στην κυρα-Μαριγώ, στον Πλάτωνα, στον μπάρμπα μου, στον παπά της ενορίας ή στον Λιαντίνη, μην έχετε αμφιβολία ότι θα το πράξω.

Δύνασθε κι εσείς βέβαια να σβήσετε ως παράνομη την παρέμβασή μου. Θα χάσει η Βενετιά βελόνι.

Έχουμε σβήσει ποτέ παρέμβασή σου, Αλέξανδρε;

Διακρίνω εριστική διάθεση που οι αιτίες της δεν μου είναι εύκολα κατανοητές, ιδιαίτερα μετά και τις εξηγήσεις που δόθηκαν από τον admin. Έχω την εντύπωση πως άλλα σε φταίνε και με άλλα τα βάζεις. Δε μου αρέσει να μασάω τα λόγια μου γι' αυτό και δε θα προσποιηθώ πως πουθενά δεν πάει ο νους μου. Αν λοιπόν σωστά αντιλαμβάνομαι τις αιτίες αυτής της συμπεριφοράς, χρωστάω το λιγότερο να διευκρινίσω πως μιλώντας για λιαντινίαση δεν εξέφρασα μόνο προσωπική άποψη. Είναι κοινή εκτίμηση της διαχειριστικής ομάδας πως το HOMA EDUCANDUS έχει κάθε λόγο να σταματήσει να ασχολείται με το Δημήτρη Λιαντίνη. Θα πέσει όμως έξω όποιος θεωρήσει πως ξαφνικά δεν ενδιαφερόμαστε για το έργο του. Καλύτερα να σταθεί σε μια ξεχασμένη λεξούλα, στην αξιοπρέπεια. Ίσως και στον αυτοσεβασμό.

Αυτά όμως δεν έχουν καμία δουλειά με τα φίμωτρα που φαντάζεσαι πως θα ισχύσουν για όποιο μέλος θελήσει να αναφερθεί στο Λιαντίνη. Αρκεί βεβαίως οι αναφορές του να μην προσβάλουν τη μνήμη του Δημήτρη Λιαντίνη. Και φράσεις όπως:

Παράθεση :

Αυτό δεν έδειχνε με ενάργεια και ο Λιαντίνης πριν το 1998; Και λέω πριν το 1998 γιατί μέσα σε όλο αυτό το θολό κύκλο που ακολούθησε δεν μπορώ ίχνος πνευματικότητας και ανθρώπινης ιδιότητας να αναγνωρίσω.

Για να μιλήσω ξεκάθαρα, εάν στο στοχασμό του Λιαντίνη, και στο "δύνασαι να μην αποκαρτερήσεις;" η οριστική απόκρισή του είναι η αυτοκτονία, ερρέτω.

θεωρούμε ως διαχειριστική ομάδα ότι την προσβάλλει.

Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τι ακριβώς έκανε ο Λιαντίνης όταν εξαφανίστηκε. Έχουμε πολλές φορές ασχοληθεί με το θέμα και ως Εντουκάντους και ως άνθρωποι εντός και εκτός διαδικτύου. Ένα αίνιγμα άλυτο. Είναι ύβρις να λες αυτοκτόνησε χωρίς να έχεις αποδείξεις, ύβρις και να λες δεν αυτοκτόνησε χωρίς να μπορείς και αυτό να το αποδείξεις.

Ανάμεσα στο ναι και στο όχι, όπως σου απάντησε και η Διώνη, υπάρχει το δεν ξέρω. Αυτή είναι η δική μας επίσημη άποψη. Κι επειδή είναι πολύ ευαίσθητο ζήτημα, κι επειδή αρκετές φορές έχουμε βρεθεί μπλεγμένοι με την ιστορία αυτή, δεν μπορούμε να αφήνουμε τοποθετήσεις σαν τη δική σου ασχολίαστες στο βήμα του Εντουκάντους. Δεν μπορούμε κυρίως γιατί υπάρχουν και οι πραγματικά απλοί περιπατητές του χώρου, που μπαίνουν αραιά και πού ή και μία μόνο φορά, διαβάζουν αυτά που έγραψε κάποιος Αλέξανδρος εδώ και μένουν με την εντύπωση πως και οι υπεύθυνοι του χώρου υιοθετούν τέτοιες απόψεις.

Ερρέτω στον άνθρωπο που μας έκανε ανθρώπους δε θα πούμε ποτέ. Ό,τι και αν έκανε, σίγουρα θα είχε τους λόγους του. Τρελός δεν ήταν. Και γραφικός επίσης δεν υπήρξε.

Κάποιοι τον έχουν κάνει είδωλο γιατί κατά τη γνώμη τους αυτοκτόνησε. Ντε και καλά. Μην περάσουμε και στο άλλο άκρο, σε αγαπάμε και σε σεβόμαστε Λιαντίνη, αρκεί να μην αυτοκτόνησες.

Εμείς λέμε πως έντεκα χρόνια μετά την εξαφάνισή του είναι μεγάλο και τεράστιο διάστημα για να συνεχίζεται αυτός ο ανόητος διαξιφισμός. Λες και τίποτε άλλο σημαντικό δεν άφησε ο Λιαντίνης παρά τον μυστηριώδη τρόπο που εξαφανίστηκε.

Λέμε επίσης πως έντεκα χρόνια μετά και με όλη την αναμπουμπούλα που ακολούθησε την εξαφάνισή του είναι καιρός να χαμηλώσουν οι τόνοι. Μόνο κακό κάνουν στη διάδοση του έργου του. Να γιατί προτιμούμε να απέχουμε, ει δυνατόν να μην αναφέρουμε ακόμη και το όνομά του. Ίσως αυτό να είχε στο νου κι εκείνος όταν σημείωνε τα λόγια του Νίτσε στα βιβλία του:

«Μονάχος μου φεύγω τώρα, μαθητάδες μου. Κι εσείς τραβάτε από δω μονάχοι σας. Έτσι το θέλω. Τώρα σας λέω να χάσετε εμένα και να βρείτε τον εαυτό σας. Και μόνο τότε, σα θα μ’ έχετε αρνηθεί, θα ξαναρθώ κοντά σας.»

Αγαπητέ Ηρακλή,

Λανθασμένα διακρίνεις εριστική διάθεση στα όσα γράφω. Όποιος αξιολογεί τις δικές του τοποθετήσεις ως βελόνι στη Βενετιά, δεν μπορεί ταυτόχρονα να είναι και εριστικός-νομίζω.

Η σύντονη επίθεση της διαχειριστικής ομάδας σε ένα απλό μέλος με παραπομπές, με εμμονή σε τίτλους και βαρύγδουπες ηθικοπλαστικές εκφράσεις έπλεξε την έριδα. Όσο για την εριστική διάθεση, νομίζω ότι εσύ έχεις τα πρωτεία, αφού όπως έχουν γράψει άλλα μέλη έσπευσες να "επιτεθείς" σε νέα μέλη, όπως είναι ο Ησίοδος, ο οποίος έκτοτε "ψαρωμένος" έχει σωπάσει.

Δεν είναι η πρώτη φορά που εκφράζω κριτική γνώμη ως απλός σκεπτόμενος άνθρωπος για τον Λιαντίνη. Ίσως να θυμάσαι τις απόψεις μου για την "πλάκα του αίσχους". Είναι όμως λίγο παράδοξο να με ψέγεις ταυτόχρονα για λιαντινίαση και για ύβρεις απέναντι στον Λιαντίνη.

Έχασες το μπούσουλα Ηρακλή. Το πόσο πολύ έχεις περιπλέξει τα πράγματα, δείχνει και η σιωπή του μέλους Δανάη, με την οποία ξεκινήσαμε αυτή τη συζήτηση.

Κουκιά μετρημένα. Εγώ μίλησα από το μέρος της ζωής, του καθημερινού αγώνα για τη ζωή, μακριά από τον πεισιθάνατο ρόγχο της παραίτησης, ακόμη και αν αυτός εκφράστηκε από τον Λιαντίνη, όπως τουλάχιστον κάποιοι νομίζουν.

Αλέξανδρος Ζ. έγραψε:

Έχασες το μπούσουλα Ηρακλή. Το πόσο πολύ έχεις περιπλέξει τα πράγματα, δείχνει και η σιωπή του μέλους Δανάη, με την οποία ξεκινήσαμε αυτή τη συζήτηση.

Κουκιά μετρημένα. Εγώ μίλησα από το μέρος της ζωής, του καθημερινού αγώνα για τη ζωή, μακριά από τον πεισιθάνατο ρόγχο της παραίτησης, ακόμη και αν αυτός εκφράστηκε από τον Λιαντίνη, όπως τουλάχιστον κάποιοι νομίζουν.

Ό,τι είχα να πω, Αλέξανδρε, στο θέμα αυτό, το είπα εξαρχής. Λυπάμαι αν δεν μπορείς ή δε θέλεις να καταλάβεις.

Για τα υπόλοιπα που διαπληκτίζεσαι με Ηρακλή και Διώνη: Μην ξεχνάς και τις δικές σου θέσεις να μη δημοσιεύουμε υλικό για το Δημήτρη Λιαντίνη.

https://educandus.forumgreek.com/forum-f3/topic-t1066.htm#6081

Τότε κατανοούσες την αναγκαιότητα και επικροτούσες την απόφαση. Τώρα τι άλλαξε; Κοίτα, Αλέξανδρε. Σ' αυτό το χώρο δεν είμαι μόνη. Προσπαθώ κάθε φορά να κρατήσω τις ισορροπίες αλλά δεν είναι πάντα εύκολο. Και χωρίς να ξεφύγουμε από το πλαίσιο αρχών. Βρίσκεις εσύ πως ο Ηρακλής "ψάρωσε" τον Ησίοδο, όμως στο ίδιο λινκ που έδωσα πριν, το ίδιο ενοχλημένοι στάθηκαν άλλοι χρήστες του φόρουμ από τη δική σου τοποθέτηση για δοκίμια και μελέτες και στοχαστικές σημειώσεις.

Όπως και να έχει, Αλέξανδρε. Στο καράβι αυτό που λέγεται HOMA EDUCANDUS, κρατάω ακόμη το τιμόνι. Δε πα να φυσάνε άνεμοι και να τραβάνε την πλώρη μας τα ρεύματα... το σκάφος θα τραβήξει την πορεία του. Θα κάνουμε ό,τι χρειάζεται για να μην ξεσύρει άλλο από τη ρότα του. Κι αν δεν ξέρεις από ναυτική τέχνη, θυμήσου την Οδύσσεια. Με Οδύσσεια μοιάζει και η δική μας μικρή περιπέτεια στο διαδίκτυο. Και με τον ίδιο τρόπο προσπαθούμε να την ταξιδέψουμε.

Όσο για τον Ηρακλή, δεν έχασε κανένα μπούσουλα. Σου τόνισε ότι εκφράζει τη γνώμη όλης της διαχειριστικής ομάδας. Φαίνεται δεν το πρόσεξες και διαμαρτυρήθηκες για τη δική μου σιωπή. Να παρακαλάς, Αλέξανδρε, να σιωπήσω. Και να συνεχίσω για τα μαρουλάκια μου να μιλώ. Θα είναι προτιμότερο αν όχι για όλους, τουλάχιστον για πολλούς. Γιατί εγώ ούτε από τζιριτζάτζουλες κατέχω ούτε με τα ψεματάκια τα πάω καλά. Αν λοιπόν ανοίξω το στόμα μου θα είναι για να πω όλα όσα γνωρίζω, όχι μόνο τα μισά. Αφήστε με λοιπόν στην ησυχία μου. Και στα ζαρζαβατικά μου...

Αγαπητή Δανάη,

Δεν έχω μετακινηθεί από την παλαιότερη τοποθέτησή μου σχετικά με τη δημοσιοποίηση ανέκδοτου υλικού. Τέτοιο υλικό δεν κατέχω για να το δημοσιεύσω. Ούτε γραμμή ανέκδοτη δεν κατέχω. Επομένως, αυτή σου η παρατήρηση δεν έχει σχέση με τα όσα συζητούμε.

Να παρακαλώ να σιωπήσεις, Δανάη;

Προτιμώ να σε παρακαλέσω να ξεκαθαρίσεις τα υπονοούμενα στο βαθμό που εσύ και ο Ηρακλής νομίζετε ότι με αφορούν.

Αλέξανδρος Ζ. έγραψε:

Αγαπητή Δανάη,

Δεν έχω μετακινηθεί από την παλαιότερη τοποθέτησή μου σχετικά με τη δημοσιοποίηση ανέκδοτου υλικού. Τέτοιο υλικό δεν κατέχω για να το δημοσιεύσω. Ούτε γραμμή ανέκδοτη δεν κατέχω. Επομένως, αυτή σου η παρατήρηση δεν έχει σχέση με τα όσα συζητούμε.

Να παρακαλώ να σιωπήσεις, Δανάη;

Προτιμώ να σε παρακαλέσω να ξεκαθαρίσεις τα υπονοούμενα στο βαθμό που εσύ και ο Ηρακλής νομίζετε ότι με αφορούν.

Για δες, Αλέξανδρε, τι γράφεις ο ίδιος και δε θα χρειασθεί κανένα ξεκαθάρισμα εκ μέρους μου. Τοποθετείσαι για πράγματα που δε σου ανήκουν και δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνεις.

Δες λοιπόν τώρα ξανά τον τίτλο του θέματος.

Κι έπειτα ξαναδιάβασε όλες τις τοποθετήσεις στο θέμα. Τις δικές σου και των μελών της διαχειριστικής ομάδας που θεωρείς ότι σου έκανε "σύντονη" επίθεση. Ποιος κάνει επίθεση σε ποιον τελικά;

Στα γραφόμενά σου διαβάζω πίσω από τις γραμμές ακόμη και έμμεση κριτική για τον τίτλο του χώρου. Σου απάντησε ήδη επίσημα ως μέλος της διαχείρισης η Διώνη για το ζήτημα αυτό. Θα σου απαντήσω και εγώ με την ίδια ιδιότητα.

Το Εντουκάντους είχε την ευκαιρία και μπορεί να το αποδείξει να χρησιμοποιήσει στο διαδίκτυο πολύ πιο βαρύγδουπους τίτλους και ονόματα. Δεν το έκανε. Γιατί είναι επιλογή μας η αυτονομία μας και η ελευθερία της σκέψης μας.

Αυτές τις μέρες παίζει στο γυαλί μια πολιτική διαφήμιση με παπαγαλάκια. Εμείς, Αλέξανδρε, παπαγαλάκια είτε πράσινα είτε γαλάζια είτε λιλά δεν είμαστε ούτε σκοπεύουμε να γίνουμε. Υποστηρίζουμε όσα η δέσμευση προς τις αρχές μας για ελευθερία της σκέψης και ο έρωτας για αλήθεια επιβάλλουν και πέραν τούτων ουδέν.

Για τη στάση μας κατά τη διετή σχεδόν παρουσία μας ως Εντουκάντους στο διαδίκτυο ακούσαμε είναι αλήθεια και μπράβο αλλά και πληρώσαμε και μάλιστα ακριβά. Δε θεωρούμε υποχρέωση κανενός να είναι δίπλα μας στις δύσκολες ώρες αλλά και δεν επιτρέπουμε ειδικά σε όσους απουσίαζαν να προσπαθούν εκ των υστέρων να αναλάβουν χρέη καθοδηγητή ή έστω συγκυβερνήτη. Ακόμη περισσότερο ρόλο δικαστή που εκδίδει ετυμηγορίες πως χάσαμε το μπούσουλα, πως ψαρώνουμε τα νέα μέλη και δεν ξέρω τι άλλο.

Θα μου πεις: δεν έχουν δικαίωμα ούτε τη γνώμη τους να πουν; Το έχουν και το έχεις κι εσύ Αλέξανδρε. Το ίδιο όμως κι εμείς. Ακριβώς το ίδιο δικαίωμα. Ούτε περισσότερο μα ούτε και λιγότερο από κάθε άλλον.

Και τη γνώμη μας, Αλέξανδρε, ενίοτε τη λέμε και με τη σιωπή μας. Την αποχή μας. Την αναχώρησή μας. Τη φυγή και την έξοδο.

Αν κάποιος λοιπόν θέλει να μας ακούσει δεν έχει παρά να τείνει ευήκοον ους στη σιγαλιά που εγκυμονεί τις απαντήσεις μας. Και όχι να προσπαθεί με το τσιγκέλι να εκμαιεύσει αντιδράσεις για να ξεκαθαρίσει το θολό τοπίο...

Υπομονή. Εγώ συμβουλεύω υπομονή. Κάποτε θα σημάνει ο καιρός να διαλυθεί η θολούρα του παρόντος. Όταν θα ωριμάσουν οι συνθήκες. Ακόμη και αν εμείς έχουμε φύγει για πάντα. Και πάλι δεν έχει σημασία. Το μόνο σημαντικό είναι η αλήθεια: Να βγει ολόκληρη στο φως. Η τόσο κακοποιημένη και διπλομανταλωμένη αλήθεια.

Η αλήθεια, ε; Όχι τα σκηνοθετικά τρικ που την παριστάνουν.

Γι' αυτό σου λέω. Είναι πολύτιμη και η σιωπή. Και η αναχώρηση. Κάποια στιγμή θα κουραστούν να σκηνοθετούν όταν θεατές δε θα υπάρχουν. Και τότε, ίσως τότε, βρει την ευκαιρία να βγει στο προσκήνιο και η καημενούλα η αλήθεια. Χωρίς φιοριτούρες και τζιριτζάντζουλες. Γυμνούλα. Τσίτσιδη εντελώς. Σα θεατρίνα που την παράτησαν οι χορηγοί και οι παρατρεχάμενοι και αναγκάζεται να επιστρατεύσει το δικό της ταλέντο και μόνο.

Ως τότε - που θα αρχίσει η αληθινή παράσταση - λέω να εγκατασταθώ στο διπλανό ταβερνείο με τα ψητά και τα ζαρζαβατικά μου. Το βρίσκω απείρως προτιμότερο από το να παρακολουθώ το ίδιο έργο ξανά και ξανά και πάντα κακοπαιγμένο.

Ο Αλέξανδρος Ζ. - και αν έχει αντίρρηση μπορώ να του το αποδείξω με παραπομπές σε δικά του λόγια (το αποφεύγω προς το παρόν μόνο και μόνο γιατί φαίνεται πως και αυτό το παρεξηγεί) - είναι ολοφάνερα εκνευρισμένος με τους ανθρώπους του HOMA EDUCANDUS και προσπαθεί καμουφλαρισμένα να τους επιτεθεί χρησιμοποιώντας προσχήματα και διαστρέφοντας τα λόγια τους.

Επειδή η διαστροφή με αφορά, εγώ πρωτομίλησα για "ψάρωμα" στα πλαίσια μιας φιλικής κουβέντας με αμοιβαία "δηκτικά" σχόλια χάριν αστεϊσμού κι εκείνος το πήρε και το έκανε λίθο αναθέματος κατά του Ηρακλή, θα τον ρωτήσω και θέλω μια απάντηση αυτή τη φορά. Απάντηση που την προηγούμενη, τότε που διαμαρτυρήθηκα για την απαξίωση όλων των άλλων μελών του φόρουμ, δεν καταδέχτηκε να μου δώσει. Ρωτώ λοιπόν:

-Ποιος σε διόρισε Αλέξανδρε αυτόκλητο δικηγόρο του Ησίοδου; Και από πού βγάζεις το συμπέρασμα ότι σωπαίνει γιατί ψάρωσε;

Αν δεν ήξερες ελληνικά, θα έλεγα ότι ίσως δεν κατάλαβες τι έγραψα μιλώντας κι εγώ για ψάρωμα. Τέτοιο όμως ελαφρυντικό δεν ισχύει για σένα. Κι επειδή δεν ισχύει ούτε για τους άλλους, σου αντιγυρίζω και σε ρωτώ:

- Πόσα άλλα μέλη του Εντουκάντους δεν έχουν γράψει ούτε λέξη το τελευταίο διάστημα; Προς τι το ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τον Ησίοδο;

Μόλις στις 5 του Μάη εντάχθηκε στα μέλη του φόρουμ. Ας διαβάσει πρώτα τι γράφουμε και κάποια στιγμή - αν θέλει - θα γράψει και ο ίδιος.

Εμένα περισσότερο με προβληματίζουν οι παλαιοί και οι πολυγραφότατοι του φόρουμ που ξαφνικά επιλέγουν τη σιωπή. Λες να είναι κι αυτοί ψαρωμένοι, Αλέξανδρε;;; Χρειάζεται μήπως να αναφέρω και ονόματα;

Μη μας υποτιμάς, Αλέξανδρε. Είναι η δεύτερη φορά που σου το λέω. Και αν θέλεις μπορώ να στο πω και με πληθυντικό. Μη μας υποτιμάτε!

Δεν είμαστε βλάκες. Απλά ευγενικοί και με αρχές άνθρωποι που ώρες ώρες σφίγγουμε πολύ τα δόντια για να κρατήσουμε τα προσχήματα τουλάχιστον της ευγένειας και της καλής φιλοξενίας. Επειδή όμως εγώ είμαι από χωριό, αυτή τη φορά θα σου/σας απαντήσω χωριάτικα, με μια παροιμία της γιαγιάς μου:



__________________________

Υ.Γ. Το ρήμα "έχεσαν" όπως τονίζουν τα λεξικά είναι γνήσια αρχαίο ελληνικό και διασώθηκε ανά τους αιώνες με την ίδια ακριβώς μορφή - απόδειξη πόσο πετυχημένη είναι ως φόρμα. Έχει κυριολεκτική αλλά και μεταφορική σημασία. Κυκλοφορούν επίσης και πολλές εκφράσεις, ιδιαίτερα αγαπητές στους ανθρώπους και πολλάκις επαναλαμβανόμενες. Πχ:

Μη χέσω!

Χέσε μας!

Χέστηκε η φοράδα στ' αλώνι.

Και επανέρχομαι στον Αλέξανδρο:

Τώρα έχεις τουλάχιστον έναν αληθινό λόγο να διαμαρτυρηθείς εναντίον μου. Αυτό που δε θα έχεις πια, ελπίζω, είναι την αφελή ιδέα πως είμαστε κι εμείς ψαρωμένοι και δεν μπορούμε να απαντήσουμε όταν μας προκαλούν.