Το αίνιγμα του Οιδίποδα

Κι εγώ απορία: Το DNA του κατσικιού δόθηκε στη δημοσιότητα; Να ξέρουμε δηλαδή αν ήταν γνήσιο ή μεταλλαγμένο...

Ερεεεεεε.... Βάθος δυσθεώρητον. Άμα βγει άκρη σ' αυτή την ιστορία να μου τρυπήσετε τη μύτη. Εδώ το μόνο βέβαιο συμπέρασμα είναι πως ο σχεδιασμός απέβλεπε το αίνιγμα να μείνει αίνιγμα.

Πάντως για το τηλεφώνημα, υπάρχει και άλλη εκδοχή και ειδικά αν λάβουμε υπόψη το μυαλό αυτού του ανθρώπου. Μπορεί να ήθελε να ρίξει στάχτη στα μάτια της συζύγου, να μην υποψιαστεί τα σχέδιά του. Ή ακόμη, να δει τις αντιδράσεις της μητέρας του, μην ξεχνάμε πως της είχε αδυναμία. Μπορεί λοιπόν να ήθελε να δει αν η γιαγιά θα άντεχε να μην μαρτυρήσει στη νύφη της τι επρόκειτο να γίνει οπότε και το είχε πάρει απόφαση πως αυτή ήταν η θέληση του παιδιού της. Άραγε στην περίπτωση που η μητέρα του λύγιζε, θα προχωρούσε στο σχέδιό του; Ποιος μπορεί να το πει αυτό; Μάλλον κανείς.

Αλλά και κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τον τεράστιο πόνο μιας μάνας όταν το ίδιο της το σπλάχνο της εξομολογείται πως πάει να τερματίσει τη ζωή του. Στα παγκόσμια χρονικά έχουμε άλλη τέτοια περίπτωση; Γιατί είναι τελείως άλλο να το μαθαίνεις εκ των υστέρων και άλλο να μετράς τις ώρες που το παιδί σου θα πεθάνει και μάλιστα οικεία βουλήσει. Τα δευτερόλεπτα εκεί φαίνονται αιώνες. Αντέχεται τέτοιος πόνος;

Τσπ... είναι πολλά τα περίεργα και ανεξήγητα και είπα ότι εγώ κλίνω στην άποψη πως όλα έγιναν με σχέδιο το αίνιγμα να μείνει αίνιγμα. Ας πούμε, από όσα έχουν τύχει σε δικούς μας ανθρώπους: Τέτοιες ώρες η οικογένεια γίνεται μια γροθιά για να σηκώσει το σταυρό του μαρτυρίου. Και όλοι ανοίγουν αγκαλιές για να δώσουν δύναμη ο ένας στον άλλο. Πώς να χωρέσει όμως στο μυαλό μας ότι σε τέτοιες στιγμές αφήσαν την κόρη του να ψάχνει μόνη στο βουνό; Υποτίθεται πως δεν ήξεραν τι ακριβώς θα έκανε. Αν έπεφτε πάνω στον νεκρό πατέρα της; Μόνη της και στην ερημιά; Θα μου πεις ήταν καλύτερο αυτό που έγινε μετά από εφτά χρόνια; Φρίκη ήταν και αδιανόητη κατάσταση. Γιατί όλοι πρέπει να βλέπουμε το δίκιο του Λιαντίνη στην περίπτωση αυτή; Οι άλλοι τριγύρω του δεν ήταν άνθρωποι με δικαιώματα; Και στην τελική σε ποιον θα άρεσε να του τύχουν τέτοια πράγματα;

Δεν ξέρω αν έχει δίκιο η Δανάη να λέει πως δεν ήταν έτσι τα πράγματα και πως κάτι άλλο συνέβη. Ξέρω σίγουρα πως έχω περάσει θανάτους αγαπημένων προσώπων και γνωρίζω τον πόνο να τους χάνεις. Ξέρω και τι σημαίνει για ένα παιδί να χάνει το γονιό του και μάλιστα πριν ολοκληρωθεί ο κύκλος της ζωής του. Το τραύμα είναι βαθύ και αγιάτρευτο. Εξάλλου έχουμε και τον ίδιο το Λιαντίνη να φωνάζει στο δικό του πατέρα να μη φύγει. Άρα κι εκείνος ήξερε πόσο μεγάλος είναι αυτός ο πόνος. Ας μη μας διαφύγει πως εκείνος ήταν τότε με ένα πρόχειρο υπολογισμό γύρω στα 45; Ώριμος και ψημένος άνθρωπος. Το δικό του παιδί μόλις στα 24, αν θυμάμαι καλά.

Τι πρέπει να δεχτούμε τελικά; Ότι ο Λιαντίνης αποφάσισε να ποτίσει φαρμάκι τους ανθρώπους που αγαπούσε; Για να αποδείξει ότι ο ίδιος δε φοβόταν το θάνατο; Και πώς το απέδειξε; Τον είδε κανείς πως πέθανε; Πως ήταν οι τελευταίες του ώρες; Αν προσπάθησε την τελευταία ώρα να γυρίσει στη ζωή αλλά δεν τα κατάφερε; Λέμε τώρα... αν δεν ισχύουν οι άλλες υποθέσεις πως μπορεί και να μην ήταν δικός του ο νεκρός. Καμία απόδειξη. Και ειδικά με τις συνθήκες αινίγματος που συνοδεύουν αυτή την ιστορία.

Κι επειδή ακριβώς ξέραμε τον άντρα, η λογική λέει πως κάτι άλλο έχει συμβεί. Θα το μάθουμε άραγε ποτέ;

Ναι Διώνη, θα το μάθουμε. Μόλις λύσουμε το αίνιγμα γιατί ζούμε και ποιός είναι ο προορισμός μας. Άλλωστε πολλές φορές το έργο είναι σημαντικώτερο του δημιουργού. Πολλοί θαυμάζουνε τον Παρθενώνα κι ας μην ξέρουν ποιός τον έφτιαξε.

H Δανάη γράφει:

6. Ποιο το ύψος του νεκρού; Από όσα γνωρίζουμε, η έκθεση του ιατροδικαστή δεν το αναφέρει... Γιατί; Και οι πληροφορίες μας επίσης λένε πως διέφερε αρκετά από το ύψος του Δημήτρη Λιαντίνη. Ή μήπως δεν ήταν εύκολο να υπολογιστεί; Αν και είχαν παραμείνει ακόμη και οι σύνδεσμοι ανάμεσα στα οστά...

7. Πόσο διάστημα άραγε διατηρείται ο εγκέφαλος ενός νεκρού; Ακόμη και σε συνθήκες Ταΰγέτου. Είχε διατηρηθεί ο εγκέφαλος του συγκεκριμένου νεκρού; Και αν ναι, είναι λογικό να μιλάμε για νεκρό εφτά χρόνων; (Αν και όλοι θυμόμαστε ότι ο ξάδερφος ανέφερε για δυσοσμία στις 42 μέρες από την εξαφάνιση. Φαίνεται πως εκεί δεν έπαιξαν ρόλο οι συνθήκες Ταϋγέτου.)


Mεγάλο το ύψος του Δημήτρη Λιαντίνη, αμέτρητο. Όσο για τον εγκέφαλο, διατηρείται... ακόμα ανεξήγητος.

Μυρτάλη έγραψε:

Παράθεση :

Υπάρχει όμως εδώ και άλλο θέμα. Το περιεχόμενο αυτής της κασέτας και συγκεκριμένα η απαγγελία του Λιαντίνη, αναρτήθηκε πρόσφατα στο διαδίκτυο. Όχι από την κυρία Λιαντίνη, στην οποία παρέδωσαν οι αρχές την κασέτα όταν τελείωσαν τις έρευνες. Δε θα πω από ποιον. Μόνο θα ρωτήσω: Πώς έφτασε στα χέρια του;

Σε ποιους επέτρεψαν οι αρχές να έχουν πρόσβαση στα ευρήματα; Μπορούσε ο καθένας να μπαίνει εκεί και να μαγνητοφωνεί, να φωτογραφίζει και δεν ξέρω τι άλλο να κάνει; Γιατί να μην αναρωτηθώ ότι το ίδιο έγινε και στο εργαστήριο που διενήργησε το DNA;

Ποιοι είχαν πρόσβαση; Και πόσο;

Καλόοοοοοο! Πολύ καλό!

Ας απαντηθεί πρώτα αυτό, που βγάζει μάτι... και μετά να δούμε οτιδήποτε άλλο.

[...]

Να δούμε όμως και τι λένε οι ειδικοί και για ένα άλλο ευαίσθητο θέμα, το περίφημο DNA:

Παράθεση :

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΠΡΩΤΟ

"Ο όρος γενετικά δεδομένα αναφέρεται σε όλα τα δεδομένα που συλλέγονται ή συνάγονται ύστερα από εξετάσεις ή αναλύσεις στο γενετικό υλικό ενός προσώπου ή μιας ομάδας προσώπων.

Μιλάμε για γενετικές εξετάσεις όταν ο σκοπός είναι η συλλογή πληροφοριών ιατρικού ενδιαφέροντος και για γενετικές αναλύσεις όταν ο σκοπός είναι η εξακρίβωση ταυτότητας ή συγγένειας.

Τα γενετικά δεδομένα, ανεξάρτητα από το σκοπό για τον οποίο συλλέγονται, εφόσον χαρακτηρίζουν συγκεκριμένα πρόσωπα εμπίπτουν σαφώς στην κατηγορία των προσωπικών δεδομένων και επομένως υπάρχει θέμα προστασίας τους."


ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΔΕΥΤΕΡΟ:

"Β. ΓΕΝΕΤΙΚΑ ΚΑΙ ΙΑΤΡΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ
....
Ωστόσο, με τις γενετικές εξετάσεις μπορούμε να διερευνήσουμε σε ποιο βαθμό η ύπαρξη μεταλλαγών σε συγκεκριμένα γονίδια επηρεάζει την παρούσα ιατρική κατάσταση ενός προσώπου, όπως επίσης μπορεί να διερευνηθεί η προδιάθεση για κάποια ασθένεια στο μέλλον και, αν πρόκειται για φορέα γενετικής ασθένειας, η πιθανότητα να αποκτήσει προσβεβλημένους, από την ασθένεια, απογόνους. Υποστηρίζεται ότι τέτοιου είδους «ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα» αν δεν προστατευθούν κατάλληλα ενδέχεται να έχουν επιζήμιες συνέπειες στους τομείς της παρεχόμενης ιατρικής περίθαλψης, της εργασίας και των ιδιωτικών ασφαλίσεων. Παράλληλα η γνώση και η κοινοποίηση τέτοιου είδους δεδομένων ενδέχεται να επιβάλουν σημαντικούς περιορισμούς στις αναπαραγωγικές επιλογές ενός προσώπου και να οδηγήσουν σε κοινωνικό στιγματισμό και σε κοινωνικές διακρίσεις.
.....
Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι υπάρχουν ρυθμίσεις για τη χρήση των ιατρικών δεδομένων, ένα καίριο ερώτημα που τίθεται είναι εάν και κατά πόσο οι πληροφορίες που συλλέγονται και συνάγονται από τις γενετικές εξετάσεις, τα γενετικά δεδομένα δηλαδή, είναι πιο ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα από τα ιατρικά κι άρα αν χρήζουν ιδιαίτερης προστασίας.



ΠΗΓΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΣ

Στην περίπτωση του Δημήτρη Λιαντίνη ΚΑΙ ΤΩΝ ΣΥΓΓΕΝΩΝ ΤΟΥ ισχύουν αυτά; Αν όχι, ΓΙΑΤΙ; Είναι ή δεν είναι προσωπικό δεδομένο και ιδιαίτερα ευαίσθητο η εξέταση DNA;

Τι συμβαίνει τελικά στα παρασκήνια;

Και να που ήρθε η ώρα να τα μάθουμε όλα αυτά. Τώρα που ορίστηκε επιτέλους δίκη για όσους καταστρατήγησαν τους νόμους για το DNA στην υπόθεση Λιαντίνη...

Και που σφύριζαν κλέφτικα όσον καιρό τους προειδοποιούσαμε για την παρανομία.

Κτίριο 12, αίθουσα 4, ισόγειο. Στην πρώην Σχολή Ευελπίδων. 11/10/2013, ημέρα Παρασκευή και ώρα 9 το πρωί. Δέκατο τριμελές πλημ/κείο Αθηνών... 

Αχ, Μυρτάλη, τι μας κάνεις... 

Καλή σου ώρα όπου και αν βρίσκεσαι. Στο έγραψα εδώ μπας και το δεις. Και ενδιαφερθείς να έρθεις. Να δεις τη ζωντανή συνέχεια εκείνων των νομικών διατάξεων που πέντε χρόνια πριν ανέβασες. Ανοίγοντας τους ασκούς του Αιόλου. Μη η δική σου ανάρτηση, ποιος θα είχε ασχοληθεί περαιτέρω με το ζήτημα; Για το ποιος είχε πρόσβαση και πώς; Ελπίζω πάντως έστω και τόσα χρόνια μετά να πάρουμε την απάντηση όλοι οι ενδιαφερόμενοι.

Τώρα που ξαναδιαβάζω όλα αυτά τα παλιά. Και έχοντας στο μεταξύ και νέα στοιχεία για το αίνιγμα του ... Οιδίποδα. Μια απορία:

Dna στο κατσικάκι σαφώς και δε χρειαζόταν. Όμως ελέγξανε τα οστά του για να διαπιστώσουν χρόνο θανάτου; Αφού μάλιστα δεν μπόρεσαν να εντοπίσουν τον ακριβή χρόνο θανάτου του ανθρώπινου σκελετού;

Δε ρωτώ τυχαία. Αλλά με βάση μαρτυρία βοσκού της περιοχής μόλις το πρόσφατο καλοκαίρι...

Αλλά και με βάση παλιότερη πληροφορία για τη χρονολόγηση αντικειμένου που βρέθηκε στη "σπηλιά" του Ταϋγέτου.

Και φυσικά με βάση τις απορίες από όλα τα άλλα δεδομένα.

Προσοχή. Ρωτώ και θα ήθελα να μάθω την αλήθεια. Μόνο όμως στα πλαίσια του νόμου.

Μη σπεύσει κανένας βιαστικός να μου αναρτήσει ντοκουμέντα παραβιάζοντας οποιαδήποτε νομική διάταξη. Είτε από προθυμία να με διαφωτίσει είτε από εμπάθεια στο πρόσωπό μου ή και γενικότερα.

Εξάλλου το έχω παραδεχθεί και εγώ κατ' επανάληψη. Πως κατέχω μεν ντοκουμέντα αλλά δεν τα φέρνω στο φως της δημοσιότητας. Γιατί το απαγορεύουν είτε οι νόμοι του κράτους είτε η ηθική δεοντολογία. Ας είμαστε λοιπόν προσεκτικοί στο σημείο αυτό και ας μη βιαζόμαστε να φανερώνουμε ό,τι γνωρίζουμε. Άδικα δεν ειπώθηκε πως η σιωπή είναι χρυσός...

Για να δούμε... θα προκληθώ και πάλι να αποκαλύψω όσα γνωρίζω για το αίνιγμα;

Ή θα το πάρουν απόφαση μερικοί μερικοί πως ανήκω σε όσους γνωρίζουν μεν αλλά σιωπούν! Γιατί έτσι το θέλησε ο Δάσκαλος Λιαντίνης. Και όποιος άλλη γνώμη έχει, ας ανοίξει τα Ελληνικά, στην πρώτη σελίδα του Επίμετρου, σελ. 203. Να διαβάσει τούτη την αφιέρωση που κάνει εκεί ο ίδιος ο Λιαντίνης:

Παράθεση :

"Και χρεωστώ να ευχαριστήσω τους
μελλοντικούς αναγνώστες μου εκ
μέρους εκείνων που σιωπούσαν
αλλά έβλεπαν."

Δ.Λ.