για παρακμιακό χώρο που μας έλεγαν;
καθόλου λίγο...
είπα μόνο να μη μας ζητήσουν μερτικό γιατί το έχουμε κιόλας πληρώσει.
Όπως και το ξαναπληρώνουμε. Γιατί τους ενόχλησε βαθύτατα που η κ. Λιαντίνη στο σάιτ που νομίμως της ανήκει έβαλε σύνδεσμο στο δικό μας blog.
Κάποτε την κατσαδιάζαν που σε παρακμιακό χώρο του διαδικτύου έδινε ανέκδοτα κείμενα του Λιαντίνη.
Τώρα; Που ο κατά τη γνώμη τους παρακμιακός χώρος έγινε σύνδεσμος στο official site του Λιαντίνη πήραν πάλι τα πολυβόλα τους (συγνώμη, τα πληκτρολόγιά τους εννοούσα) και άρχισαν νέο γύρο επίθεσης.
Νοσηρότητα αποδίδουν στην κ. Λιαντίνη, μισότρελους λένε εμάς... και οι μόνοι λογικοί είναι εκείνοι που χρόνια τώρα άλλο δεν κάνουν παρά να προσπαθούν να φυλακίσουν το Λιαντίνη στο δικό τους χωραφάκι. Να φυλακίσουν τον ποταμό και τον άνεμο.
Κρύβονται πίσω από αστείες δικαιολογίες πως τάχα και καλά ασπαστήκαμε λέει τη θεωρία του εξαφανισμένου Λιαντίνη.
Ακόμα και αυτό να είχαμε κάνει, ποιος λόγος τους πέφτει; Ελεύθεροι άνθρωποι είμαστε αφενός και αφετέρου τι τους είναι ο Λιαντίνης; Εμάς τουλάχιστον κάποτε μας είχε μαθητές. Εκείνους; Ούτε την καλημέρα του δεν είχαν ακούσει.
Κι αντί εμείς να έχουμε καβαλήσει καλάμι, να καμωνόμαστε πως όλα τα ξέρουμε και όλα τα κατέχουμε για το Λιαντίνη, έχουμε εκείνους σ' αυτό το ρόλο.
Νύχτα και μέρα παλεύουν οι άνθρωποι να μας βγάλουν δήλωση τι πιστεύουμε για το Λιαντίνη. Ιερά εξέταση.
- Πέθανε ο Λιαντίνης; Και καλά εμάς. Που η θέση μας έχει πολλάκις διατυπωθεί και μόνο οι μωροί μη τη νιώθουν...
Η κ. Λιαντίνη τι τους χρωστάει; Για ποιο πράγμα πληρώνει αυτή η γυναίκα;
Πόση απανθρωπιά μπορεί κάποιος να κουβαλά στην ψυχή του για να βασανίζει έτσι έναν άνθρωπο που ανέβηκε γολγοθά;
Αυτοθέλητα μπήκα κι εγώ στη θέση εκείνου που διαφωνεί μαζί τους. Για να μετρήσω συμπεριφορές.
Και μέτρησα.
Εν αρχή ην η πράξις έλεγε ο Λιαντίνης.
Μέτρησα λοιπόν στο πετσί μου πού μπορούν να φτάσουν. Και οι μεν και οι δε. Γιατί και με την κ. Λιαντίνη στο παρελθόν είχα διαφωνήσει, έστω και αν τότε έφταιγε η παραπληροφόρηση για όσα εγώ διαμαρτυρόμουν. Πχ για το αν κυκλοφορούν τα βιβλία του Λιαντίνη στα βιβλιοπωλεία.
Κι όταν τη γνώρισα και ζήτησα συγνώμη που την αδίκησα, όπως οφείλει ο κάθε άνθρωπος όταν διαπιστώνει το λάθος του, (
άνθρωπος στη βάση του σημαίνει λάθος και στην κορυφή του εξαγνισμός, αυτό δίδασκε ο Λιαντίνης) βρήκα έναν άνθρωπο γλυκύτατο και γεμάτο κατανόηση. Που μου απάντησε ακριβώς με τα λόγια του Λιαντίνη και με παρακάλεσε να μη ζητώ συγνώμη.
Και οι άλλοι; Που παριστάνουν τους υποστηρικτές του Λιαντίνη; Ποια στάση κράτησαν;
Ο καθείς στο διαδίκτυο είναι αυτά που λέγει. Όταν όμως είναι άνθρωπος με οστά και σάρκα είναι και όσα κάνει.
Εγώ λοιπόν δικαιούμαι να ξέρω πια καλά ποιος είναι ο καθένας. Με αποδείξεις.
Ας κάθονται λοιπόν και ας λένε τις χίλιες δυο συκοφαντίες εναντίον μου. Κι αυτές μπούμερανγκ θα γυρίσουν εναντίον τους.
Είναι, σας είπα, που δεν έχουν διαβάσει Λιαντίνη. Αν τον είχαν λίγο ξεφυλλίσει, δε θα συμπεριφέρονταν έτσι.
Και είναι ο λόγος που εμείς χρωστάμε να συνεχίζουμε το δικό μας αγώνα. Να διαδοθεί το έργο του. Το έργο που σκοπό του είχε να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι.
Κι ο τρόπος, ο τρόπος του Λιαντίνη, δεν είναι ο γλυκανάλατος των θρησκειών. Είναι η παιδαγωγική μάστιγα του Ταϋγέτου.
Καμώνονται πως θαυμάζουν το θυμό του Λιαντίνη... και την ίδια ώρα αδυνατούν να καταλάβουν πως τον ίδιο θυμό μας έμαθε κι εμάς να βγάζουμε σε όσους καταρρακώνουν την έννοια άνθρωπος. Καμώνονται επίσης πως νοιάζονται να αποδείξουν ότι ο Λιαντίνης είναι νεκρός. Και την ίδια ώρα ξεχνάνε τι είπε ο Λιαντίνης. Πως σημασία έχουν οι ζωντανοί... Και παίρνουν τα πυροβόλα (τα πληκτρολόγια τους, ντε... ) και ορμάν στη γυναίκα του Λιαντίνη να την αναγκάσουν λέει να παραδεχθεί πως ο άντρας της είναι νεκρός.
Ανεξάρτητα από το τι εγώ πιστεύω για το Λιαντίνη, που ούτως ή άλλως καταδικασμένο σε πίστη και μόνο μπορεί να είναι αφού κανείς δεν έχει αποδείξεις ούτε καν για το πότε πέθανε ή το πώς πέθανε εκείνος ο σκελετός που αναπαύεται στο νεκροταφείο Κεχρεών, βρίσκω βάρβαρο αυτό που συμβαίνει. Γιατί καμία σχέση δεν έχει με τη διάδοση του έργου του Λιαντίνη το τι πιστεύω εγώ ή εσύ ή και η γυναίκα ακόμη του Λιαντίνη για εκείνον. Αν πιστεύουμε πως είναι νεκρός ή ζωντανός.
Αλλού είναι το νόημα αυτού του πολέμου. Καθόλου δε νοιάζονται για το Λιαντίνη. Μόνο να αποδείξουν πως εκείνοι κατέχουν καλύτερα το Λιαντίνη. Και ουδείς έτερος.
Προσπαθούν άτσαλα να τραβήξουν τα φώτα της δημοσιότητας πάνω τους. Τυχαία δεν ανέβασα σήμερα το απόσπασμα για το ναρκισσιλίκι του διανοούμενου.
https://educandus.forumgreek.com/forum-f11/topic-t1746.htm#10062 Απλά στη θέση της τηλεόρασης, βάλτε το διαδίκτυο. Και θα έχετε το ίδιο αποτέλεσμα.
Αυτό είναι που πραγματικά παρακολουθούμε και ας κάνουν μερικοί ότι δεν το καταλαβαίνουν. Απεγνωσμένη προσπάθεια αυτοπροβολής και αυτοδιαφήμισης.
Και
τυχαία δε στάθηκαν στο θέμα του βιογραφικού. Αυτό τους ενδιαφέρει και μόνο. Γιατί και πάλι ξεχνάνε τι έγραψε ο ίδιος ο Λιαντίνης. Πως
είναι ασύλληπτη υπόθεση η βιογραφία του αληθινού ποιητή.
Ξεχνάνε και όσα άλλα είπε για το θάνατο. Πως το νεκρό δεν θα τον ιδεί ανθρώπου μάτι. Κι εδώ φτάσαμε να βλέπουμε στο διαδίκτυο τα ίδια τα οστά του Λιαντίνη και εξετάσεις DNA.
Ποιος μπορεί να αγαπά πραγματικά το Λιαντίνη και να μη θυμώνει με όλα τούτα; Παρά να κάθεται να χάσκει μπρος στο θυμό λέει του Λιαντίνη...
Να ήταν βρε από καμιά μεριά ο Λιαντίνης και να έβλεπε πως τον έχουν καταντήσει, να έβλεπε με τι ποταπό τρόπο συμπεριφέρονται στη σύντροφο της ζωής του, πώς εξεφτελίζουν τους ανθρώπους που μαθήτεψαν κοντά του, και τότε θα καταλάβαιναν από πρώτο χέρι ποιος ήταν ο θυμός του Λιαντίνη.
Προσπάθησαν για χρόνια πολλά να αποδείξουν πως ο Λιαντίνης δεν τα πήγαινε καλά με τη γυναίκα του. Έχουν πει κι αν έχουν πει για να στηρίξουν το μύθο τους. Και απορώ με εκείνους που δε βλέπουν το ψέμα. Να διαβάζουν το υπέροχος άνθρωπος που τη χαρακτηρίζει εκείνος στο τελευταίο του γράμμα, και να πιάνονται κορόιδα από ανθρώπους που δε γνώρισαν το Λιαντίνη πως αυτό δεν ισχύει.
Δηλαδή ψεύτης ο Λιαντίνης... Εμ, δεν ήταν ψεύτης. Άλλοι είναι οι ψεύτες και οι συκοφάντες. Κι ακριβώς επειδή το δοκίμασα στο πετσί μου είμαι απόλυτα σίγουρη ποιος λέει την αλήθεια και ποιος ψέματα.
Ας τολμήσουν και άλλοι να κάνουν το ίδιο πείραμα, το ίδιο στρατήγημα, και θα το διαπιστώσουν από πρώτο χέρι και εκείνοι.
Γιατί δεν το κάνουν; Ε, ξέρω γιατί τους βολεύει αυτή η κατάσταση. Κι ας νομίζουν πως καθόλου δε φαίνεται η αιτία...
Είναι ωραίος ο ρόλος να μοιράζεις dvd δωρεάν με διαλέξεις του Λιαντίνη που δε σου ανήκουν... Να παριστάνεις στους ανίδεους το λιαντινολόγο. Γεμίζουν οι μπαταρίες σου αυτοπεποίθηση. Πως είσαι κάποιος! Με ξένα κόλλυβα όμως.
Και μακράν του
έρημος και ισχυρός.
Διότι άλλο να το λες στα λόγια και άλλο να το κάνεις. Να επιλέγεις το έρημος. Χωρίς πλάτες και χωρίς προστάτες. Και χωρίς να μοιράζεις dvd...
Όπως άλλο είναι να ασχολείσαι με το θάνατο του Λιαντίνη και άλλο να στοχάζεσαι για το δικό σου θάνατο.
Εγώ λέω πως δεν ξέρω τι απέγινε ο Λιαντίνης μετά την 1η Ιουνίου. Και πράγματι δεν ξέρω. Όπως δεν κατάφερε να μάθει και ο ιατροδικαστής και το έχουμε γραμμένο αυτό... επίσημα. Πως δεν μπόρεσε ούτε χρόνο θανάτου να εντοπίσει ούτε αιτία.
Εκείνοι που παριστάνουν ότι ξέρουν, σε τι βασίζονται; Στη μέθοδο των θετικών επιστημών που ζήταγε ο Λιαντίνης ή σε αστήρικτες υποθέσεις;
Και πάμε και
στο Σήμα του Λιαντίνη. Που έσκασε προχτές ο Ρουμπέας να με κάνει να ομολογήσω τι υπάρχει εκεί. Σκελετός υπάρχει. Και με επίσημη ταυτοποίηση ότι ανήκει στο Λιαντίνη. Ποιος λέει όχι;
Δεν τον παρέλαβε το σκελετό η οικογένεια; Δεν τον ενταφίασε; Τι στον κόρακα προσπαθούν να αποδείξουν;
Πως η γυναίκα του Λιαντίνη είναι τρελή. Το έγραψαν και το ξαναέγραψαν. Αυτός είναι ο στόχος. Να τη βγάλουν τρελή για να πειστεί ο κόσμος πως εκείνη δεν ξέρει τίποτε για το Λιαντίνη... Και τα ξέρουν όλα εκείνοι που δεν τον συνάντησαν ποτέ.
Και ερχόμαστε και την κ. Λιαντίνη. Που όλοι ξέρουμε τι έχει δηλώσει στο παρελθόν. Ξέρουμε όμως γιατί δήλωσε όσα δήλωσε;
Ξέρουμε τι αποδείξεις μπορεί εκείνη να έχει;
Φυσικά και δε θέλουμε να ξέρουμε. Γιατί έτσι κινδυνεύει ο μύθος που φτιάξαμε...
Να ο λόγος του πολέμου εναντίον της. Δεν είναι να ευρεθεί η αλήθεια μα να διαιωνιστεί ένας μύθος. Εγώ όμως που ξέρω τι ακριβώς λέει, και ξέρω και αρκετά από τα ντοκουμέντα που στηρίζουν αυτά που λέει, σας το έχω πει εδώ και καιρό. Τρελή δεν είναι.
Και σιγά δηλαδή τώρα το σοβαρό επιχείρημα. Πως τρελάθηκε γιατί ο άντρας της αυτοκτόνησε. Πόσες γυναίκες χάνουν τους άντρες τους; Τρελαίνονται οι γυναίκες όταν ο άντρας τους αυτοκτονεί;
Άντε που γίναμε όλοι ψυχίατροι... Μέθοδος θετικών επιστημών και αυτή;;; Να βγάζουμε τρελούς τους συνανθρώπους μας;
Και το κυριότερο. Επειδή κι εγώ ψυχίατρος δεν είμαι ενώ αντίθετα είναι φίλη μου η κ. Λιαντίνη. Αν η γυναίκα ήταν τρελή πριν φύγει ο Λιαντίνης με τον τρόπο που έφυγε, καταλαβαίνετε τι μπορεί ο καθένας να πει εναντίον του και να έχει και δίκιο; Κι αν δεν ήταν τρελή και την τρέλανε η δική του αυτοκτονία; Και πάλι αυτό αμαυρώνει την πράξη του Λιαντίνη.
Να γιατί λέω ότι τέτοιες συμπεριφορές βλάπτουν το Λιαντίνη και ουδεμία σχέση έχουν με αγάπη για το Λιαντίνη. Εξάλλου όταν πραγματικά πιστεύεις ότι ένας συνάνθρωπός σου είναι τρελός, δεν του συμπεριφέρεσαι έτσι. Δείχνεις πραγματική κατανόηση, όχι μόνο με λόγια... Γιατί μόνο κάποιος που στερείται ανθρωπιάς κρατά τέτοια στάση, διαβάλλοντας τον άλλο για τρελό ακόμη και αν είναι πραγματικά τρελός. Και
όποιος στερείται ανθρωπιάς, δεν μπορεί να έχει σχέση με τη φιλοσοφία του Λιαντίνη. Και θα ντρεπόμουν ειλικρινά να ανήκω σε ένα τέτοιο χώρο, ακόμη και αν δεν ήξερα τίποτε από Λιαντίνη. Ένα χώρο που έχει μετατραπεί σε μετερίζι επίθεσης κατά συνανθρώπων μου και φτάνει να τους αποκαλεί τρελούς και μισότρελους.
Κι αφού εκείνοι δε ντρέπονται, ντρέπομαι εγώ γι' αυτούς. Που στηρίζουν τέτοιες συμπεριφορές. Δεν είναι λιγότερο ένοχοι, γιατί εγώ ούτε τρελούς τους θεωρώ ούτε άλλη δικαιολογία τους δίνω. Ξέρουν και βλέπουν τι γίνεται. Όπως ήξερε κι εκείνος ο άνθρωπος που τον πήρα πριν λίγα χρόνια τηλέφωνο όταν έφτιαξαν τη ψεύτικη Δaνάη. Ξέρω μου είπε, αλλά δεν μπορώ να σου πω. Μάλιστα.
Ήξερε λοιπόν ότι κάποιος πλαστοπροσωπεί σε βάρος μου και όμως σιώπησε. Και όμως παριστάνει κι αυτός μαζί με τους άλλους της παρέας ότι υπερασπίζονται το Λιαντίνη!!!!!!!!!!! Που πρέπει ντε και καλά και με κάθε τρόπο να αναγκάσουν τη Δανάη να πει ότι είναι νεκρός!
Ε, ναι. Και τον έχετε σκοτώσει εσείς. Καθημερινά τον δολοφονείτε. Όπως ο Ράιχ κάποτε μίλησε για
δολοφονία του Χριστού. Και τα επανέλαβε και ο Λιαντίνης στη Γκέμμα του μιλώντας για τον Ιησού.
Πού να ήξερε ότι τα ίδια του εμέλλετο να πάθει...
Θέμα: Ξεπεράσαμε τους 200 επισκέπτες τη μέρα μέσο όρο 
Τετ Μαρ 10, 2010 12:22 am
