Προσθέτουμε και δυόμισι ποτήρια ζεστό νερό. Να βράσει το ρυζάκι!
Και ξαναβάζουμε το φαγητό στο φούρνο.
Στους 200 βαθμούς και με ψήσιμο με αέρα και από κάτω. Ή και σκέτο από κάτω.
Από κει και πέρα το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να ανακατέψουμε δυο τρεις φορές ακόμη το ρύζι και να βεβαιωθούμε ότι έχει βράσει και το φαγητό έμεινε με λίγο ζουμάκι. Προσοχή. Να μην είναι τελείως στεγνό, γιατί το ρύζι όσο είναι ζεστό ρουφάει νερό και το φαγητό θα ξεραθεί τελείως αν το βγάλουμε από το φούρνο μόνο με το λαδάκι του.
Υπογραμμίζω ότι το φαγητό πρέπει να βγει από το φούρνο και να το αφήσουμε να κρυώσει σε δροσερό μέρος.
Το φαγάκι μας συνοδεύεται άψογα από φέτα και μάλιστα κατσικίσια!
Επίσης, όπως και τα γεμιστά, το φαγητό αυτό είναι πολύ καλύτερο όταν καθίσει μια μέρα στο ψυγείο! Σε αντίθεση με άλλα φαγητά που είναι στα φόρτε τους όταν τρώγονται ζεστά!
__________________________
Σε επόμενη φάση θα δοκιμάσω στη συνταγή αυτή να προσθέσω και κουκουναρόσπορο. Όπως συνηθίζουν πολλοί στα κλασικά γεμιστά.
Για σήμερα προτίμησα την πεζή έκδοση αφού ήταν η πρώτη φορά που αποτόλμησα να φτιάξω τα γεμιστά τα ξεσκέπαστα και που οφείλω να πω ότι αποτελούν συνταγή της μανούλας μου. Δική της η ιδέα να προσθέσει ρύζι στο τουρλού και με αφορμή ότι το κλασικό τουρλού δεν πολυάρεσε στον πατέρα. Μετά την ιδέα για το ρύζι, ο μπαμπάς γλείφει τα δάκτυλά του με τα γεμιστά τα ξεσκέπαστα. Και το καλό είναι που μπορεί να τα μαγειρεύει και μόνος του όταν είναι χωρίς την παρέα της μάνας στο χωριό. Ενώ τα άλλα γεμιστά είναι τόσο μπελαλίδικα που είναι αδύνατον να τα μαγειρέψει.
Έτσι λοιπόν το φαγητό αυτό αποτελεί ιδανική λύση για όποιον ψιλοβαριέται να φτιάξει κανονικά γεμιστά ή και για όποιον δεν τα καταφέρνει στην κουζίνα. Εξάλλου γευστικά δε διαφέρουν καθόλου! Μη σας πω ότι είναι πιο νόστιμα!!!