Χαιρετισμούς από Αστυπάλαια!

Είναι η πρώτη φορά που καταφέρνουμε να μπούμε στο ίντερνετ από δω! Μέχρι πέρυσι δεν καταφέρναμε ούτε καν από ίντερνετ καφέ να μπούμε και ξαφνικά φέτος έχουμε όλα τα κομφόρ. Γρήγορη σύνδεση και με το δικό μας το λαπ τοπ. Ο "φταίχτης" είναι ο Μανόλης που σκέφτηκε να βάλει κεραία στα δωμάτια που μένουμε για ασύρματη σύνδεση και μόλις σήμερα καταφέραμε να την ενεργοποιήσουμε. Υποσχόμαστε να το εκμεταλλευτούμε δεόντως και να σας παρουσιάζουμε ανταποκρίσεις από κάθε τι σημαντικό και ασήμαντο.

Ανεβαίνει και κατεβαίνει τις σκάλες πάντα ακούραστη και χαμογελαστή για να μη μείνει κανένας παραπονεμένος. Ένα ακόμη μαξιλάρι στο 4, ένα μπουκάλι νερό στο 7 και πάει λέγοντας. Την πρήζουμε λιγάκι - ξέρετε δα πως είμαστε όλοι οι ελληναράδες στις διακοπές μας - χωρίς αυτό να σημαίνει πως πάνε πίσω οι Γάλλοι, οι Γερμανοί και οι άλλες φυλές που περνάνε από Αστυπάλαια. Η Ρ. όμως αντέχει σε πολλά μποφόρ και το μυστικό είναι οι συμβουλές της μαμάς της που επί σειρά ετών διηύθυνε το ξενοδοχείο χωρίς ποτέ να κακορδίσει πελάτη.

Σε ώρα εργασίας κι αυτός. Διότι ο Μανόλης βοηθάει και στο ξενοδοχείο αλλά είναι και ντι τζέι στο καλύτερο μπαράκι της Αστυπαλιάς, στο Πανόραμα. Ταυτόχρονα ψάχνει τρόπους να συνεχίσει τις σπουδές του. Κοινωνιολόγος προς το παρόν και αναζητεί νέους τομείς να μελετήσει όπως πχ Πληροφορική.

Δική του και η ιδέα να αποκτήσει το ξενοδοχείο πρόσβαση στο ίντερνετ. Έστησε τα μηχανήματα, τα κεραιάκια και ιδού. Όλοι τώρα όσοι μένουμε εδώ έχουμε δωρεάν πρόσβαση στο διαδίκτυο.

Αυτό το μοναδικό θέαμα που τώρα πια με τη μεταφορά του λιμανιού σε βόρειο και άγονο σημείο του νησιού, δεν μπορούν να χαίρονται οι ταξιδιώτες...

Από τα χεράκια της κυρίας Ειρήνης και τον υπέροχο κήπο των δωματίων που μένουμε.

Τα ξύλα που ξεβράζει η θάλασσα δηλαδή... Το συναντήσαμε στον ΑΙΟΛΟ, εκεί που τρώμε τις μακαρονάδες μας, κοντά στους Μύλους, στη Χώρα.

Στο Λιβάδι της Αστυπάλαιας και εκατό μέτρα από τα δωμάτια του Καλούδη...

Στο βάθος αριστερα ο χωματόδρομος που οδηγεί στο Τζανάκι, Άγιο Κωνσταντίνο, Βάτσες και Καμινάκια.

Από αριστερά προς τα δεξιά: Ιππόκαμπος, Τραπεζάκια Έξω, Μεζεδοπωλείο του Βαγγέλη, Καφέ Αλέγκρο, Αστρόπελος.

Λαοθάλασσα στα Τραπεζάκια Έξω. Παρακολουθούμε την Εθνική Μπάσκετ ενάντια στην Αργεντινή... Η αγωνία στο κατακόρυφο ως την τελευταία στιγμή. Δυστυχώς εχάσαμεν...

Στην Αστυπάλαια υπάρχει ιδιαίτερη αγάπη για το μπάσκετ. Από δω κατάγεται ο Αργύρης Καμπούρης που κάποτε μας χάρισε την πρώτη μεγάλη νίκη της Εθνικής μας. Κάπου στα τέλη της δεκαετίας του 80. Με το Γκάλη, το Γιαννάκη και τα άλλα τα παιδιά. Ο Καμπούρης όμως ήταν που την κρίσιμη τελευταία στιγμή ανέβασε στο βάθρο την εθνική μας. Έτσι προχτές που πάλι στον πόντο ήταν το παιχνίδι, όλοι εδώ κρατούσαν ζωντανή την ελπίδα ως το τέλος. Αλλά ο Καμπούρης δεν έπαιζε πια και εμείς φύγαμε με σκυμμένο το κεφάλι...