Πες το με ένα τραγούδι...

Διαβάζοντας το θέμα της Ελίνας,για τον σεισμό στη Κίνα και την ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ κατασροφή στη Μιανμάρ,ήρθαν συνηρμικά στο μυαλό μου,τα λόγια ενός παλιού(αλλά τόσο επίκαιρου)τραγουδιού των Magic de Spell.ΣΑΡΑΓΙΕΒΟ,είναι ο τίτλος του...όχι γροθιά στο στομάχι...λεπίδα ξυραφιού που σκίζει τη καρδιά...


Βαδίζω με μάτια κλειστά
τα βαστώ σφαλιστά κι ονειρεύομαι
μην μ'αγγίζεις μη με ξυπνάς
την αλήθεια σας πια δεν τη δέχομαι
Δεν ανοίγω τα μάτια μου καν
διασχίζω τον κόσμο και φλέγομαι
αν μ'αγαπάς μη μιλάς
άλλα ψέματα δεν τα ανέχομαι

ΦΩΝΑΞΕ, Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΧΑΝΕΤΑΙ ΠΑΕΙ
ΔΙΑΛΥΣΕ ΤΗ ΣΚΟΝΗ ΠΟΥ ΣΚΕΠΑΖΕΙ ΤΟ ΦΩΣ
Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΟ ΣΑΡΑΓΙΕΒΟ ΠΑΕΙ
ΞΥΠΝΗΣΕ, ΣΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΤΑ ΒΛΕΠΕΙΣ ΚΑΙ ΤΡΩΣ

Απόψε τα βλέπω διπλά
ήλιος λάμπει κι ας είναι μεσάνυχτα
δυο τσιγάρα πολύ δυνατά
κι εκτοξεύομαι μέσα στο διάστημα

Μια οθόνη μου δείχνει μηδέν
εποχές που δεν γίνοντε θαύματα
ένα στόμα φωνάζει πως δεν
θα με πείσεις με χίλια τεχνάσματα...

Ένα αγαπημένο μου τραγούδι με τη φωνή του Βασίλη, αφιερωμένο εξαιρετικά στο... αυχενικό της Δανάης

ΣΚΛΗΡΟ ΓΑΛΑΖΙΟ (Στίχοι Οδυσσέας Ιωάννου)

Πάλι κι απόψε τα ίδια άρχισα
Μες στο παράπονο άλλη μια μέρα
Σαν μήνας άδικος ό,τι αγάπησα
Σαν Αύγουστος στην Αμοργό όταν σηκώνει αέρα

Οι όρκοι μου Έκτορες στου χρόνου τα άρματα
Γυμνοί να σέρνονται πάνω στο χώμα
Γυναίκες-μνήμες βάζουν κλάματα
Σκύβουν μια τελευταία φορά κα σε φιλούν στο στόμα

Δεν έχω όμορφο νησί, κανείς δε θα με ψάξει
Ούτε κάνα πιστό σκυλί στα πόδια μου θα κλάψει
Δεν έφυγα από πουθενά, δεν έχω να ξεχνάω
Απ' τη ζωή μου έρχομαι και στη ζωή μου πάω.

Σκληρό γαλάζιο μ'έχει κυκλώσει
Των άγριων φόβων η ερημιά
Κι' αν απ' τα χέρια σου έχω γλιτώσει
Τα μάτια σου με βρίσκουνε και με πονούν ξανά.

Μόνος μου τώρα έμεινα, σαν χωματένια οδός
Οι φίλοι μου ξεχάστηκαν σε μια παλιά ταβέρνα
Κι' όταν για λίγο πίστεψα πως ήμουνα Θεός
Πέρασα από κύματα και βράχηκα στη φτέρνα

ΑΠΟΨΕ-ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΡΙΟΣ

Απόψε
δε μιλώ σε κανέναδεν ακούω κανέναν απόψε
σαν τρελός μες στη νύχτα γυρνώ στα χαμένα απόψε
με σκυμμένο καφάλι ζαλισμένος το βήμα μου σέρνω
κάπου κάπου ξεχνιέμαι και νομίζω εσένα πως βλέπω

Απόψε,πού να βρίσκεσαι πες μου
πού πας και τι κάνεις απόψε
μη μ'αφήνεις φοβάμαι
την τρέλα της πλάνης μου διώξε

Απόψε
το μυαλό μου πλανιέται σε ατέλειωτους δρόμους απόψε
σαν σκιά τρομαγμένη μ'αναμνήσεις στους ώμους απόψε
μα τι κρίμα να είναι η νύχτα αβάσταχτη τόσο
σαν φορτίο κλεμμένο να πετάξω ζητώ να γλιτώσω

Απόψε,πού να βρίσκεσαι πες μου
πού πας και τι κάνεις απόψε
μη μ'αφήνεις φοβάμαι
την τρέλα της πλάνης μου διώξε
απόψε...

Πώς χαρακτηρίζονται φωνές σαν κι αυτή?

Riccardo cocciante-margherita



Ένα υπέροχο all time classic Ιταλικό τραγούδι.

Το αφιερώνω σε εσάς και φυσικά στην "άλλη" μεγάλη μου αγάπη,

την Ιταλίδα κόρη μου, την Alfa Romeo μου...

Πατέρα μεγάλωσα-ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΤΣΙΡΑΣ

Μου γράφεις για το αστέρι
στην πλώρη που 'χες δει
και στ' άγνωστα τα μέρη
τα βράδια σ' οδηγεί

Και 'γω φυλάω τ' αστέρι
στο γράμμα σου κρυμμένο
βήμα βήμα να μου δείχνει να πηγαίνω
και να 'μαι μεγάλωσα κι άλλαξα
κύμα κύμα να γυρίσεις περιμένω

Γύρνα να δείς όλα αυτά που μόνος μου μπόρεσα
εσύ δακρύζεις κρυφά κι εγώ δεν σε γνώρισα...
γύρνα να δείς μια αγκαλιά
για χάρη σου που άνοιξα
μη φοβάσαι όλα πέρασαν πια,
γαλήνεψε η θάλασσα

Μου λες για την Ινδία
για χώρες μακρινές
διαβάζεις Καββαδία στη βάρδια σου και κλαίς
σε μια φωτογραφία σε βλέπω καθισμένο
στο λιμάνι,στη Σαγκάη κουρασμένο
το βλέπω μεγάλωσες κι άλλαξες
στο λιμάνι γύρνα πάλι,περιμένω...



Αφιερωμένο σε όλες τις καπετανισσες,αλλά ιδιαίτερα στον πατέρα μου και στην Δανάη.

17 Μαϊου

το 1961... γεννιέται η Ένια, μια από τις δημοφιλέστερες τραγουδίστριες της Ιρλανδίας και ερμηνεύτρια των τραγουδιών της τριλογίας "Ο Άρχοντας των Δακτυλιδιών".

Ακούστε την...

Enya - Orinoco Flow

Enya - Caribbean Blue

Τση γιαγιάς τα παραμύθια, γι'αυτούς που ζουν ακόμα μέσα στης γιαγιάς τα παραμύθια...


Τση γιαγιάς τα παραμύθια


Μιά φορά γιέ μου κι έναν καιρό
βασιλιάς καλός όριζε τόπο μακρινό...



Θυμούμαι ως τώρα τη γιαγιά
έτοιας λογής ν' αρχίζει
και σε καιρούς αλλοτινούς
ο νους τση ν' αρμενίζει.



Να μου μιλεί σιργουλευτά
γιά κείνα και γιά τ' άλλα
γιά μαγικά, γιά έρωτες,
γιά φονικά μεγάλα.



Γιά βασιλιάδες νιούς καλούς
που κάστρα επατούσαν
τσι μάισσες και τα θεριά
σκοτώναν κι ενικούσαν.



Κι όντεν ο ύπνος ο γλυκύς
δόξευγε το μυαλό μου
στον κόσμο των παραμυθιών
γύριζ' ο λογισμός μου.



Έσβησ' ο χρόνος ο κακός
μαζί με τη χαρά μου
τσι ιστορίες τση γιαγιάς
από τα όνειρά μου.



Κι έρχουντ' απ' τον παλιό καιρό
Θε μου νάταν αλήθεια
ώρες αεροφύσημα
κείνα τα παραμύθια.



Μην κλαις μικρή μου και πληγές
ανοίγεις μου στα στήθη
εμείς οι δυό θα κάνουμε
τον κόσμο παραμύθι.



τραγούδι: Δημήτρης Αποστολάκης (Χαΐνηδες)
στίχοι - μουσική: Δημήτρης Αποστολάκης

Σχόλιο:

Αφιερωμένο σε όλους!!! Παιδιά ήρθε το καλοκαιράκι, το πήρατε είδηση; Άντε κλείστε τα κομπιούτερ και ξαμοληθείτε σε παραλίες και νησάκια...

Θηβαίος - Κούτρας....

Sonny J : Handsfree (If You Hold My Hand)



If you hold my hand
Things won't be the same
If you hold my hand
Things are about to change

Summer's gone,
spring is gone,
life goes on and on and I'm just bored to tears
If I could find a little space
to paint a smile upon my face
and hide the years
If winter comes and I'm around to see the snow upon the ground,
what can I do?
When I don't have the will to fight the coldness of the summernights are the darkest blue...

τα πιο όμορφα όνειρα τα έκανα μαζί σου
απόψε όμως γεννήθηκε το τέλος κι η αρχή σου
εικόνες που ξέφτισαν αργά μέσα στο χρόνο
την ομορφιά τους ξέχασα και τώρα το πληρώνω

μείνε κοντά μου και ό,τι θες...

του εαυτού μου η σιγουριά μου έλεγε τι να κάνω
απόψε όμως που έφυγες κατάλαβα τι χάνω...

μείνε κοντά μου και ό,τι θες...

buck cherry sorry




Oh i had alot to say
Was thinking on my time away
I miss you and things weren't the same
'Cause everything inside it never comes out right
And when i see you cry it makes me wanna die.

I'm sorry i'm bad, i'm sorry i'm blue
I'm sorry about all the things i said to you
And i know i can't take it back
I love how you kiss, i love all your sounds
And baby the way you make my world go 'round
And i just wanted to say i'm sorry.

This time i think i'm to blame
It's harder to get through the days
We get older and blame turns to shame
'Cause everything inside it never comes out right
And when i see you cry it makes me wanna die.

I'm sorry i'm bad, i'm sorry i'm blue
I'm sorry about all the things i said to you
And i know i can't take it back
I love how you kiss, i love all your sounds
And baby the way you make my world go 'round
And i just wanted to say i'm sorry.

Every single day i think about how we came all this way
The sleepless nights and the tears you cried
It's never too late to make it right
Oh yeah Sorry!

I'm sorry i'm bad, i'm sorry i'm blue
I'm sorry about all the things i said to you
And i know i can't take it back
I love how you kiss, i love all your sounds
And baby the way you make my world go 'round
And i just wanted to say i'm sorry.
I'm sorry baby.
I'm sorry baby.
I'm sorry.

Loreena McKennitt - Between the Shadows

Αντριάνο Τσελεντάνο και Σουσάννα!


Και η Σουσάννα του Ρίκι Μάρτιν:

''ΤΡΙΦΩΝΟ''

ΝΑ Μ' ΑΓΑΠΑΣ


Να μ' αγαπας,να σταθουμε εδω σε μια γωνια
Να κοιταχτουμε λες κι ειν' γιορτη Πρωτοχρονια
Να με κρατας αγκαλια σφιχτα γιατι μου πηρε πολλα το εφτα
Εκτος κι αν ειπα εγω το ελα σ' ολα αυτα

Μακαρι να 'ναι η καρδια μου ροδι τυχερο
Να στο χαρισω να σταζει η αγαπη ενα σωρο
Στα μαξιλαρια και στο χαλι να ξεχαστω να μου λες πολυ
Κι ας κανει ο φοβος κι αλλη τρυπα στο νερο

Να περπαταμε χερι-χερι ως το πρωι
Του τραμ οι ραγες κατι ξερουν δεν μπορει
Τα χρονια φευγουν,γοργα περνουν και μ' αναμνησεις μετα γυρνουν
Μικρα τα ονοματα που ολα τα χωρουν

Να μ' αγαπας με τα λαθη μου ολα στη σειρα
''τα λαθη μου ολα''
Στο σινεμα στο κορμι μου κολλα τρυφερα
''μ' αρεσουν ολα''
(Δεν ειν' ο κοσμος ιδανικος,για το ταξιδι ειναι δανεικος
Για να 'χει ονειρα να κανει ο ενικος) (Χ2)

Να μου μιλας μεσημερι,βραδυ και πρωι
''να με φιλας''
Στα ξαφνικα,στο μικρο μπλακ αουτ της Δ.Ε.Η
''ως το πρωι''
Και μεχρι να 'ρθει ξανα το φως,αυτος ο λογος ο πιο κρυφος
Θα δει ν' ανοιγουμε μια πορτα στη ζωη

Να μ' αγαπας εαυτε μου σ' εψαχνα παντου
Κι ενω ενοχες κι αντοχες μου διναν ραντεβου
(Απ' τα ακριβα μου στα πιο φθηνα κι απ' τη φωλια μου στο πουθενα
Συναντηθηκαμε στη μεση του καιρου) (Χ2)

Να μ' αγαπας,να σταθουμε εδω σε μια γωνια
Να κοιταχτουμε λες κι ειν' γιορτη Πρωτοχρονια
(Να μου μιλας σιγανα στ' αυτι γιατι σ' ακουνε τη νυχτα αυτη
Παλια μου ονειρα που χρονια ειχαν κρυφτει.) (Χ2)

Υ.Γ Δυστυχως δεν εχω τη δυνατοτητα να κατεβασω το κλιπ αυτου του πραγματικα και χωρις υπερβολες υπεροχου κομματιου..
Ειναι ενα τραγουδι που με αγγιζει βαθια και καθε φορα που το ακουω με κανει να δακρυζω.. Μιλαει μεσα στην καρδια μου και με κανει να ταξιδευω.. να δραπετευω για λιγο απο οτι βασανιζει επιμονα το μυαλο μου!
Και επειδη τα λογια ειναι περιττα δεν εχετε παρα να μπειτε στο ΥοuTube και να το ακουσετε!

Με ολη μου την ΑΓΑΠΗ αφιερωμενο εξαιρετικα σε ολους/ες και ειδικα σε μια ψυχη που πιστευω οτι με βλεπει απο εκει ψηλα.. και με προσεχει!

ΦΙΛΑΚΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!

Για να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε για το τραγουδάκι της Μανόλιας...

Για τις καλοκαιρινές αγάπες που πάλι ανθίζουν...

Από τα πολυαγαπημένα της εφηβείας:

Στου βελονιού την άκρη

Στον αγέρα - στον αγέρα παν
της αγάπης μου οι στεναγμοί
στον αγέρα - στον αγέρα παν
και στα μάτια μου φέρνουν βροχή

Σταλαγματιά το δάκρυ
κι εσύ που καρτερώ
στου βελωνιού την άκρη
στης νύχτας το φτερό

Στον αγέρα - στον αγέρα παν
οι ελπίδες μου σαν τα πουλιά
στον αγέρα - στον αγέρα παν
μα δε βρίσκουν να χτίσουν φωλιά

Στίχοι: Federico Garcia Lorca & Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Χρήστος Λεοντής
Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Μητσιάς

ο αργαλειός μου αρέσει πολύ γιατί μου θυμίζει καλοκαίρι , χωριό κλπ
Στίχοι: Κώστας Μουντάκης
Μουσική: Κώστας Μουντάκης
Πρώτη εκτέλεση: Κώστας Μουντάκης
Άλλες ερμηνείες: Νίκος Ξυλούρης || Χαράλαμπος Γαργανουράκης

Αχ αυτό, αχ αυτό το αργαλειό σου
με τρελαίνει πω, πω, πω
σαν περνώ απ' το στενό σου
του διαόλου θηλυκό.

Κι όλη μέρα τακ-τακ-τακ, τουκ-τουκ-τουκ,
το πέταλό σου κάνει
και το πανί σου κι η απατή σου
σε πειρασμό με βάνει.

Με τα χίλια,με τα χίλια δυο στολίδια
όπου υφαίνεις τ' αργαλειό
να κουζουλαθούνε θέλει
τα κοπέλια στο χωριό.

Κι όλη μέρα τακ-τακ-τακ, τουκ-τουκ-τουκ,
το πέταλό σου κάνει
και το πανί σου κι η απατή σου
σε πειρασμό με βάνει.

Να 'ξερα, να ΄ξερα πως είσαι μόνη
κάθε τόσο απου περνώ
θα στεκόμουνα λιγάκι
να σου γλυκοτραγουδώ.

Κι όλη μέρα τακ-τακ-τακ, τουκ-τουκ-τουκ,
το πέταλό σου κάνει
και το πανί σου κι η απατή σου
σε πειρασμό με βάνει.

Η Μπαλάντα του κυρ-Mέντιου Βάρναλης Kώστας

Δε λυγάνε τα ξεράδια
και πονάνε τα ρημάδια!
Kούτσα μια και κούτσα δυο,
της ζωής το ρημαδιό.

Mεροδούλι, ξενοδούλι!
Δέρναν ούλοι: αφέντες, δούλοι·
ούλοι: δούλοι, αφεντικό
και μ' αφήναν νηστικό.

Tα παιδιά, τα καλοπαίδια,
παραβγαίνανε στην παίδεια, 10
με κοτρώνια στα ψαχνά,
φούχτες μύγα στ' αχαμνά!

Aνωχώρι, Kατωχώρι,
ανηφόρι, κατηφόρι
και με κάμα και βροχή,
ώσπου μού βγαινε η ψυχή.

Eίκοσι χρονώ γομάρι
σήκωσα όλο το νταμάρι
κ' έχτισα, στην εμπασιά
του χωριού, την εκκλησιά. 20

Kαι ζεβγάρι με το βόδι
(άλλο μπόι κι άλλο πόδι)
όργωνα στα ρέματα
τ' αφεντός τα στρέμματα.

Kαι στον πόλεμ' "όλα για όλα"
κουβαλούσα πολυβόλα
να σκοτώνονται οι λαοί
για τ' αφέντη το φαΐ.

Kαι γι' αφτόνε τον ερίφη
εκουβάλησα τη νύφη 30
και την προίκα της βουνό,
την τιμή της ουρανό!

Aλλ' εμένα σε μια σφήνα
μ' έδεναν το Mάη το μήνα
στο χωράφι το γυμνό
να γκαρίζω, να θρηνώ.

Kι ο παπάς με την κοιλιά του
μ' έπαιρνε για τη δουλειά του
και μου μίλαε κουνιστός:
― Σε καβάλησε ο Xριστός! 40

Δούλεβε για να στουμπώσει
όλ' η Xώρα κ' οι Kαμπόσοι.
Mη ρωτάς το πώς και τί,
να ζητάς την αρετή!

― Δε βαστάω! Θα πέσω κάπου!
― Nτράπου! Tις προγόνοι ντράπου!
― Aντραλίζομαι!... Πεινώ!...
― Σουτ! Θα φας στον ουρανό!

K' έλεα: όταν μιαν ημέρα
παρασφίξουνε τα γέρα, 50
θα ξεκουραστώ κ' εγώ,
του θεού τ' αβασταγό!

Όχι ξύλο! Φόρτωμα όχι!
Θα μου δώσουνε μια κόχη,
λίγο πιόμα και σανό,
σύνταξη τόσω χρονώ!

Kι όταν ένα καλό βράδι
θα τελειώσει μου το λάδι
κι αμολήσω την πνοή
(ένα πουφ! είν' η ζωή), 60

η ψυχή μου θενά δράμει
στη ζεστή αγκαλιά τ' Aβράμη,
τ' άσπρα, τ' αχερένια του
να φιλάει τα γένια του!...

Γέρασα κι ως δε φελούσα
κι αχαΐρευτος κυλούσα,
με πετάξανε μακριά
να με φάνε τα θεριά.

Kωλοσούρθηκα και βρίσκω
στη σπηλιά τον Άη Φραγκίσκο: 70
-"Xαίρε φως αληθινόν
και προστάτη των κτηνών!

Σώσε το γέρο κυρ Mέντη
απ' την αδικιά τ' αφέντη
συ που δίδαξες αρνί
τον κυρ λύκο να γενεί!

Tο σκληρόν αφέντη κάνε
από λύκο άνθρωπο κάνε!..."
Mα με την κουβέντ' αφτή
πόρτα μού κλεισε κι αφτί. 80

Tότενες το μάβρο φίδι
το διπλό του το γλωσσίδι
πίσου από την αστοιβιά
βγάζει και κουνάει με βια:

― "Φως ζητάνε τα χαϊβάνια
κ' οι ραγιάδες απ' τα ουράνια,
μα θεοί κι οξαποδώ
κει δεν είναι παρά δω.

Aν το δίκιο θες, καλέ μου,
με το δίκιο του πολέμου 90
θα το βρείς. Oπού ποθεί
λεφτεριά, παίρνει σπαθί.

Mη χτυπάς τον αδερφό σου -
τον αφέντη τον κουφό σου!
Kαι στον ίδρο το δικό
γίνε συ τ' αφεντικό.

Xάιντε θύμα, χάιντε ψώνιο,
χάιντε Σύμβολον αιώνιο!
Aν ξυπνήσεις, μονομιάς
θά ρτει ανάποδα ο ντουνιάς. 100

Kοίτα! Oι άλλοι έχουν κινήσει
κ' έχ' η πλάση κοκκινήσει
κι άλλος ήλιος έχει βγει
σ' άλλη θάλασσ', άλλη γη".




(από τα Ποιητικά, O Kέδρος 1956)

Το τραγούδι των κοντραμπατζήδων
Στίχοι: Federico Garcia Lorca & Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Χρήστος Λεοντής
Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Μητσιάς

Από το Γιβραλτάρ στο Κάντιθ
πρίμα θα πάει το κόντραμπάτο
γιατί φεγγάρι δεν θα βγει
στην στράτα σου κοντραμπατζή
στην στράτα σου κοντραμπατζή μου
που οργώνεις θάλασσες και γη

Αχ κορίτσι κοριτσάκι
τα μάτια σου προφτάσανε
πόσα καράβια φτάσανε
στης Μάλαγας το λιμανάκι

Από το Κάντιθ στη Σεβίλλια
είν' τα λεμόνια χίλια - μύρια
μα είναι οι πίκρες μου πολλές
και μάραναν τις λεμονιές
κι απλώνονται οι στεναγμοί μου
σε θαλασσες και σε στεριές